Axtarış Nəticələri

Bəqərə Suresi, 209. Ayet: Artık size beyyineler geldikten sonra eğer hâlâ (Allah'a ulaşan yoldan) saparsanız, o zaman Allah'ın azîz (üstün), Hakîm (hüküm sahibi) olduğunu bilin!...

Bəqərə Suresi, 209. Ayet: Size bunca beyyineler geldikten sonra yine kayarsanız eyi bilin ki Allah çok onurlu bir hakîmdir...

Bəqərə Suresi, 209. Ayet: İmdi size bunca beyyineler geldikten sonra yine kayarsanız, artık biliniz ki, Allah Teâlâ şüphesiz azîzdir, hakîmdir....

Bəqərə Suresi, 211. Ayet: Sel benî isrâîle kem âteynâhum min âyetin beyyineh(beyyinetin), ve men yubeddil ni’metallâhi min ba’di mâ câethu fe innallâhe şedîdul ikâb(ikâbi)....

Bəqərə Suresi, 211. Ayet: 1. sel : sor 2. benî isrâîle : İsrailoğulları 3. kem : kaç tane, nice 4. âteynâ-hum : onlara verdik

Bəqərə Suresi, 213. Ayet: Kânen nâsu ummeten vâhıdeten fe beasallâhun nebiyyîne mubeşşirîne ve munzirîne, ve enzele meahumul kitâbe bil hakkı li yahkume beynen nâsi fî mâhtelefû fîh(fîhi), ve mâhtelefe fîhi illellezîne ûtûhu min ba’di mâ câethumul beyyinâtu bagyen beynehum, fe hedâllâhullezîne âmenû li mâhtelefû fîhi minel hakkı bi iznih(iznihî), vallâhu yehdî men yeşâu ilâ sırâtın mustakîm(mustakîmin)....

Bəqərə Suresi, 213. Ayet: 1. kâne : oldu, idi 2. en nâsu : insanlar 3. ummeten : ümmet, topluluk 4. vâhıdeten : bir, tek, bir tek ...

Bəqərə Suresi, 213. Ayet: İnsanlar bir tek ümmetti. Sonra Allah, müjdeleyici ve uyarıcı peygamberler beas etti (gönderdi). Ve onlarla birlikte, insanların aralarında, ayrılığa düştükleri şey hakkında hüküm vermeleri için hak ile kitap indirdi. Kendilerine (apaçık) beyyineler (belgeler) geldikten sonra kendi aralarındaki çekememezlik (ve haset yüzünden) onun hakkında ayrılığa düşenler, kendilerine (kitap) verilenlerden başkası değildir . Bu sebeple âmenû olan (Allah'a ulaşmayı dileyen) o kimselerin, haktan yana ayrılığa d...

Bəqərə Suresi, 213. Ayet: İnsanlar tek bir ümmet idi. Ayrılmaları üzerine Allah rahmetinin müjdecileri ve azabının habercileri olmak üzere Peygamberler gönderdi ve beraberlerinde hak ile kitab indirdi ki nas arasında ıhtilâf ettikleri noktada hakem olsun, bunda da sırf o kitab verilenler kendilerine bunca beyyineler geldikten sonra tuttular aralarındaki ihtiras yüzünden ıhtilâfa düştüler, bunun üzerine Allah onların ıhtilâf ettikleri hakka izni ilâhîsiyle bu iman edenleri doğrudan doğru muvaffak buyurdu, öyle ya Allah di...

Bəqərə Suresi, 219. Ayet: Yes’elûneke anil hamri vel meysir(meysiri), kul fîhimâ ismun kebîrun ve menâfiu lin nâsi, ve ismuhumâ ekberu min nef’ihimâ ve yes’elûneke mâzâ yunfikûn(yunfikûne) kulil afve, kezâlike yubeyyinullâhu lekumul âyâti leallekum tetefekkerûn(tetefekkerûne)....

Bəqərə Suresi, 219. Ayet: 1. yes'elûne-ke : sana soruyorlar, sorarlar 2. an el hamri : şaraptan 3. ve el meysiri : ve kumar 4. kul : de, söy...

Bəqərə Suresi, 221. Ayet: Ve lâ tenkihûl muşrikâti hattâ yu’minn(yu’minne), ve le emetun mu’minetun hayrun min muşriketin ve lev a’cebetkum, ve lâ tunkihûl muşrikîne hattâ yu’minû ve le abdun mu’minun hayrun min muşrikin ve lev a’cebekum, ulâike yed’ûne ilen nâr(nâri), vallâhu yed’û ilel cenneti vel magfireti bi iznih(iznihi), ve yubeyyinu âyâtihî lin nâsi leallehum yetezekkerûn(yetezekkerûne)....

Bəqərə Suresi, 221. Ayet: 1. ve lâ tenkihû : ve (kendinize) nikâhlamayın 2. el muşrikâti : müşrik kadınlar 3. hattâ yu'minne : mü'min oluncaya, îmân edinceye kadar 4.

Bəqərə Suresi, 230. Ayet: Fe in tallakahâ fe lâ tahıllu lehu min ba’du hattâ tenkiha zevcen gayrah(gayrahu), fe in tallakahâ fe lâ cunâha aleyhimâ en yeterâceâ in zannâ en yukîmâ hudûdallâh(hudûdallâhi), ve tilke hudûdullâhi yubeyyinuhâ li kavmin ya’lemûn(ya’lemûne)....

Bəqərə Suresi, 230. Ayet: 1. fe : o zaman, o taktirde, bundan sonra 2. in tallaka-hâ : eğer onu boşarsa 3. fe : artık 4. lâ tahıllu : helâl ...

Bəqərə Suresi, 242. Ayet: Kezâlike yubeyyinullâhu lekum âyâtihî leallekum ta’kılûn(ta’kılûne)....

Bəqərə Suresi, 242. Ayet: 1. kezâlike : işte böyle 2. yubeyyinu : beyan ediyor, açıklıyor 3. allâhu : Allah 4. lekum : sizin için, size...

Bəqərə Suresi, 253. Ayet: Tilker rusulu faddalnâ ba’dahum alâ ba’d(ba’din), minhum men kellemallâhu ve rafea ba’dahum derecât(derecâtin), ve âteynâ îsâbne meryemel beyyinâti ve eyyednâhu bi rûhıl kudus(rûhıl kudusi), ve lev şâallâhu maktetelellezîne min ba’dihim min ba’di mâ câethumul beyyinâtu ve lâkinihtelefû fe minhum men âmene ve minhum men kefer(kefere), ve lev şâallâhu maktetelû ve lâkinnallâhe yef’alu mâ yurîd(yurîdu)....

Bəqərə Suresi, 253. Ayet: 1. tilke : o 2. er rusulu : resûller 3. faddalnâ : biz faziletli kıldık, üstün kıldık 4. ba'da-hum : onların bir k...

Bəqərə Suresi, 253. Ayet: İşte Biz, o resûllerden bir kısmını, diğerlerinin üzerine faziletli kıldık. Allah, onlardan kimiyle konuştu, kimini de derecelerle yükseltti. Ve Biz, Meryem'in oğlu İsa'ya beyyineler verdik. Ve onu Ruh'ûl Kudüs ile destekledik (doğruladık). Eğer Allah dileseydi, onlardan sonra gelenler, kendilerine beyyineler (ispat vasıtaları) geldikten sonra birbirlerini öldürmezlerdi. Lâkin ayrılığa düştüler. O zaman onlardan kimi îmân etti, kimi de inkâr etti. Eğer Allah dileseydi, birbirlerini öldürmezlerdi...

Bəqərə Suresi, 253. Ayet: O işaret olunan Resuller, biz onların bazısını bazısından efdal kıldık, içlerinden kimi var Allah kelâmına Kelim etti, bazısını da derecelerle daha yükseklere çıkardı, Meryemin oğlu İsaya da o beyyineleri verdik ve kendisini Ruhul'kudüs ile te'yid eyledik, eğer Allah dilese idi bunların arkasındaki ümmetler, kendilerine o beyyineler geldikten sonra birbirlerinin kanına girmezlerdi, ve lâkin ıhtilâfa düştüler kimi iman etti kimi küfür, yine Allah dilese idi birbirlerinin kanına girmezlerdi ve lak...

Bəqərə Suresi, 253. Ayet: (Bu sûrede zikredilen) o peygamberler (yok mu?) biz onların kimine kiminden üstün meziyyetler verdik. Allah onlardan biri ile söyleşmiş, birini de birçok derecelerle yükseltmişdir. Meryem'in oğlu İsa'ya o beyyineleri (açık âyetleri, burhanları, mu'cizeleri) biz verdik ve onu Ruhul kuds (Cebrâîl) ile destekledik. Eğer Allah dileseydi onların arkasındaki (ümmet) ler, kendilerine o apaçık bürhanlar geldikten sonra, birbirini öldürmez (ler) di. Fakat ihtilâfa düşdüler. Binnetîce onlardan kimi îman e...

Bəqərə Suresi, 253. Ayet: O resûller yok mu, Biz onların bazılarını bazıları üzerine tafdil ettik. Onlardan kimi vardır ki, Allah Teâlâ onunla mükâlemede bulunmuştur. Bazılarına da yüksek dereceler vermiştir. Meryem'in oğlu İsa'ya da beyyineler verdik ve onu Rûhu'lKudüs ile teyid eyledik. Eğer Allah Teâlâ dileseydi onlardan sonrakiler, kendilerine o beyyineler geldikten sonra birbirini öldürüp durmazlardı. Fakat ihtilâfa düştüler, artık onlardan kimi imân etti ve onlardan kimi de kâfir oldu ve eğer Allah Teâlâ dilemiş ol...

Bəqərə Suresi, 266. Ayet: E yeveddu ehadukum en tekûne lehu cennetun min nahîlin ve a’nâbin tecrî min tahtihel enhâru, lehû fîhâ min kullis semarâti ve esâbehul kiberu ve lehu zurriyyetun duafâu fe esâbehâ ı’sârun fîhi nârun fahterakat kezâlike yubeyyinullâhu lekumul âyâti leallekum tetefekkerûn(tetefekkerûne). ...

Bəqərə Suresi, 266. Ayet: 1. e yeveddu : ister mi, temenni eder mi 2. ehadu-kum : sizden biriniz 3. en tekûne : olmasını 4. lehu : onun...

Bəqərə Suresi, 271. Ayet: İn tubdûs sadakâti fe niimmâ hiy(hiye), ve in tuhfûhâ ve tu’tûhâl fukarâe fe huve hayrun lekum ve yukeffiru ankum min seyyiâtikum vallâhu bi mâ ta’melûne habîr(habîrun)....

Bəqərə Suresi, 271. Ayet: 1. in : eğer 2. tubdû : açıkça ortaya çıkarırsanız 3. es sadakâti : sadakalar 4. fe : o zaman, o taktirde, işte

Ali-İmran Suresi, 13. Ayet: Kad kâne lekum âyetun fî fieteynil tekatâ fietun tukâtilu fî sebîlillâhi ve uhrâ kâfiratun yeravnehum misleyhim ra’yel ayn(ayni), vallâhu yûeyyidu bi nasrihî men yeşâ’(yeşâu) inne fî zâlike le ibreten li ulîl ebsâr(ebsâri). ...

Ali-İmran Suresi, 13. Ayet: 1. kad kâne : olmuştu 2. lekum : sizin için 3. âyetun : âyet, ibret 4. fî fieteyni : iki topluluk hakkında, toplul...

Ali-İmran Suresi, 27. Ayet: Tûlicul leyle fîn nehâri ve tûlicun nehâra fîl leyl(leyli), ve tuhricul hayya minel meyyiti ve tuhricul meyyite minel hayy(hayyi), ve terzuku men teşâu bi gayri hısâb(hısâbın). ...

Ali-İmran Suresi, 27. Ayet: 1. tûlicu el leyle : geceyi sokarsın 2. fî en nehâri : gündüzün içine 3. ve tûlicu en nehâra : ve gündüzü sokarsın 4. fî el ley...

Ali-İmran Suresi, 39. Ayet: Fe nâdethul melâiketu ve huve kâimun yusallî fîl mihrâbi, ennallâhe yubeşşiruke bi yahyâ musaddikan bi kelimetin minallâhi ve seyyiden ve hasûran ve nebiyyen mines sâlihîn(sâlihîne). ...

Ali-İmran Suresi, 39. Ayet: 1. fe nâdet-hu el melâiketu : bunun üzerine, melekler ona nida etti 2. ve huve : ve o 3. kâimun yusallî : ayakta namaz kılıyor 4. ...

Ali-İmran Suresi, 39. Ayet: Bunun üzerine, o (Zekeriyya A.S) mihrabda kaim olarak namaz kılarken, melekler, "Allah'ın, onu, "Allah'tan bir kelimeyi (Hazreti İsa'yı) tasdik edici olarak, seyyid, nefsine hakim, ve Nebî olan, salihlerden "Yahya" ile müjdelediğini" nidâ ettiler (bildirdiler)....

Ali-İmran Suresi, 39. Ayet: O mabette Rabbine yöneliş hâlindeyken, melâike Ona nida etti: "Allâh'tan sana Bi-kelimeyi (İsa - özel kuvvelerin açığa çıktığı Allâh kelimesini) tasdik edici, seyyid (kuvvelerinin efendisi), hasur (nefsaniyetini kontrol eden) sâlihlerden bir Nebi olarak (varlığındaki Hakk'ı yaşayan) Yahya'yı müjdeler. "...

Ali-İmran Suresi, 39. Ayet: Zekeriya mihrapta kâim olarak namaz kılmakta iken ona melekler nidâ etti: «Muhakkak Allah Teâlâ sana Allah tarafından olan bir kelimeyi musaddık ve seyyid ve nefsine hakim ve sâlihlerden bir peygamber olmak üzere Yahya'yı müjde eder.»...

Ali-İmran Suresi, 86. Ayet: Keyfe yehdillâhu kavmen keferû ba’de îmânihim ve şehidû enner resûle hakkun ve câehumul beyyinât(beyyinâtu) vallâhu lâ yehdil kavmez zâlimîn(zâlimîne). ...

Ali-İmran Suresi, 86. Ayet: 1. keyfe : nasıl 2. yehdi allâhu : Allah hidayet eder 3. kavmen : kavim, topluluk 4. keferû : inkâr ettiler, kâfir...

Ali-İmran Suresi, 86. Ayet: Îmânlarından sonra inkâr eden kavmi, Allah nasıl hidayete erdirir? Ve onlar, Resûl'ün Hak olduğuna şahit oldular ve onlara beyyineler (açık deliller) geldi. Ve Allah, zâlimler kavmini hidayete erdirmez....

Ali-İmran Suresi, 86. Ayet: nasıl muvaffak eder Allah? bir kavmi ki kendilerine beyyineler gelmiş ve Peygamberin hakk olduğuna şehadet getirmişler iken imanlarının arkasından nankörlük edib küfre sapmışlardır, halbuki Allah zalimler güruhunu muvaffak etmez...

Ali-İmran Suresi, 97. Ayet: Fîhi âyâtun beyyinâtun makâmu ibrâhîm(ibrâhîme), ve men dahalehu kâne âminâ(âminen), ve lillâhi alen nâsi hiccul beyti menistetâa ileyhi sebîlâ(sebîlen), ve men kefere fe innallâhe ganiyyun anil âlemîn(âlemîne). ...

Ali-İmran Suresi, 97. Ayet: 1. fîhi : orada 2. âyâtun : âyetler, deliller, kanıtlar 3. beyyinâtun : açık beyyineler 4. makâmu ibrâhîme : Hz. İ...

Ali-İmran Suresi, 97. Ayet: Orada (Beytullah'da) açık beyyineler, Hz.İbrâhîm'in makamı vardır. Ve kim oraya girerse emin (emniyette) olur. Ona yol bulmaya (Hacc'a gitmeye) gücü yetenlere, Allah için o Beyt'in hac edilmesi, insanların üzerine (farz)dır. Ve kim inkâr ederse, artık muhakkak ki Allah, âlemlerden ganidir (hiçbir şeye muhtaç değildir)....

Ali-İmran Suresi, 103. Ayet: Va’tasımû bihablillâhi cemîân ve lâ teferrekû, vezkurû ni’metallâhi aleykum iz kuntum a’dâen fe ellefe beyne kulûbikum fe asbahtum bi ni’metihî ihvânâ(ihvânen), ve kuntum alâ şefâ hufretin minen nâri fe enkazekum minhâ, kezâlike yubeyyinullâhu lekum âyâtihî leallekum tehtedûn(tehtedûne). ...

Ali-İmran Suresi, 103. Ayet: 1. ve ı'tasımû : ve sarılın 2. bi habli allâhi : Allah'ın ipine 3. cemîân : topluca, hepiniz 4. ve lâ teferrekû : ...

Ali-İmran Suresi, 105. Ayet: Ve lâ tekûnû kellezîne teferrakû vahtelefû min ba’di mâ câehumul beyyinât(beyyinâtu), ve ulâike lehum azâbun azîm(azîmun)....

Ali-İmran Suresi, 105. Ayet: 1. ve lâ tekûnû : ve olmayın 2. ke ellezîne : onlar gibi 3. teferrakû : ayrıldılar 4. ve ihtelefû : ve ihtilâfa, a...

Ali-İmran Suresi, 105. Ayet: Ve kendilerine beyyineler (açık deliller) geldikten sonra, fırkalara ayrılıp ihtilafa düşenler gibi olmayın! Ve işte onlar, onlar için “azîm azap” vardır....

Ali-İmran Suresi, 105. Ayet: Ve şunlar: Şu kendilerine beyyineler geldikten sonra ayrılık çıkarıb ihtilâf edenler gibi olmayın, onlar için büyük bir azab var...

Ali-İmran Suresi, 105. Ayet: Ve kendilerine beyyineler geldikten sonra ayrılık çıkarıp ihtilâfa düşenler gibi de olmayınız. Ve işte onlar için büyük bir azap vardır....

Ali-İmran Suresi, 120. Ayet: İn temseskum hasenetun tesû’hum, ve in tusibkum seyyietun yefrahû bihâ ve in tasbirû ve tettekû lâ yadurrukum keyduhum şey’a(şey’en), innallâhe bi mâ ya’melûne muhît(muhîtun). ...

Ali-İmran Suresi, 120. Ayet: 1. in temses-kum : eğer size değerse, dokunursa 2. hasenetun : hasene, iyilik, güzellik 3. tesû'-hum : onları hüzünlendirir 4. ...

Ali-İmran Suresi, 120. Ayet: Şayet size bir hasenat (güzellik) dokunursa onları hüzünlendirir. Ve şayet size bir seyyiat (kötülük) isabet ederse, onunla ferahlanırlar (ona sevinirler). Ve eğer siz sabrederseniz ve takva sahibi olursanız, onların hileleri size hiçbir şeyle zarar veremez. Muhakkak ki Allah, onların yaptıklarını (ilmi ile) kuşatandır (bilendir)....

Ali-İmran Suresi, 146. Ayet: Ve keeyyin min nebiyyin kâtele, meahu rıbbiyyûne kesîr(kesîrun), fe mâ vehenû li mâ asâbehum fî sebîlillâhi ve mâ daufû ve mestekânû vallâhu yuhibbus sâbirîn(sâbirîne)....

Ali-İmran Suresi, 146. Ayet: 1. ve keeyyin : ve niceleri 2. min nebiyyin : peygamberlerden 3. kâtele : savaştı 4. mea-hu : onunla beraber<...

Ali-İmran Suresi, 183. Ayet: Ellezîne kâlû innallâhe ahide ileynâ ellâ nu’mine li resûlin hattâ ye’tiyenâ bi kurbânin te’kuluhun nâr(nâru), kul kad câekum rusulun min kablî bil beyyinâti ve billezî kultum fe lime kateltumûhum in kuntum sâdıkîn(sâdıkîne). ...

Ali-İmran Suresi, 183. Ayet: 1. ellezîne : onlar 2. kâlû : dediler 3. inne allâhe : muhakkak ki Allah 4. ahide : ahd etti

Ali-İmran Suresi, 183. Ayet: Onlar, "Muhakkak ki Allah, “bize ateşin yiyeceği bir kurbanı getirinceye kadar, hiçbir Resûl'e“ îmân etmememiz için bize ahdetti" dediler. Onlara de ki: "Benden önce Resûller, beyyinelerle ve sizin söylediğiniz o şey ile size gelmişlerdi. Eğer siz sâdıklar (doğru söyleyenler) iseniz, o halde onları niçin öldürdünüz....

Ali-İmran Suresi, 183. Ayet: Onlar ki «Allah dediler: bize şöyle and verdi: bize ateşin yiyeceği bir kurban getirinceye kadar hiç bir Resule iman etmiyeceğiz» de ki size benden evvel bir takım Resuller beyyinelerle gelmiş ve o dediğinizi de getirmiş idi ya onları niçin katlettiniz doğru iseniz?...

Ali-İmran Suresi, 184. Ayet: Fe in kezzebûke fe kad kuzzibe rusulun min kablike câu bil beyyinâti vez zuburi vel kitâbil munîr(munîri)....

Ali-İmran Suresi, 184. Ayet: 1. fe in kezzebûke : artık seni yalanlarlarsa 2. fe kad kuzzibe : oysa, halbuki, öyle ki yalanlanmıştı 3. rusulun : resûller, elçiler 4.

Ali-İmran Suresi, 184. Ayet: Şimdi seni tekzib ettilerse senden evvel de bir çok Resuller tekzib olundu ki o beyyineler ve o hikmetli sahifeler, ve o nurlu kitab ile gelmişlerdi...

Ali-İmran Suresi, 184. Ayet: İmdi seni tekzîp ederlerse şüphe yok senden evvel de peygamberler tekzîp olunmuşlardı ki, beyyineler ile, hikmet dolu sahifeler ve nûrlu kitap ile gelmişlerdi....

Ali-İmran Suresi, 187. Ayet: Ve iz ehazallâhu mîsâkallezîne ûtûl kitâbe le tubeyyinunnehu lin nâsi ve lâ tektumûneh(tektumûnehu), fe nebezûhu verâe zuhûrihim veşterav bihî semenen kalîlâ(kalîlen), fe bi’se mâ yeşterûn(yeşterûne). ...

Ali-İmran Suresi, 187. Ayet: 1. ve iz ehaze allâhu : ve Allah ... almıştı 2. mîsâka : misâk, kesin söz, yemin 3. ellezîne : onlar 4. ûtû el kitâbe ...

Ali-İmran Suresi, 193. Ayet: Rabbenâ innenâ semi’nâ munâdiyen yunâdî lil îmâni en âminû bi rabbikum fe âmennâ, rabbenâ fagfir lenâ zunûbenâ ve keffir annâ seyyiâtinâ ve teveffenâ meal ebrâr(ebrâri). ...

Ali-İmran Suresi, 193. Ayet: 1. rabbe-nâ : Rabbimiz 2. inne-nâ : muhakkak ki biz 3. semi'nâ : işittik 4. munâdiyen : nida eden, davetçi

Ali-İmran Suresi, 193. Ayet: Rabbimiz! Muhakkak ki biz, “Rabbiniz'e âmenû olun” diye îmâna davet eden davetçiyi işittik, böylece îmân ettik (davetçiye tâbî olarak âmenû olduk) Rabbimiz artık bizim günahlarımızı mağfiret et, seyyiatlarımızı ört ve bizi ebrar olan (Allah'a ulaşan ve veli olan cennetlik) kullarınla beraber vefat ettir....

Ali-İmran Suresi, 195. Ayet: Festecâbe lehum rabbuhum ennî lâ udîu amele âmilin minkum min zekerin ev unsâ, ba’dukum min ba’d(ba’dın), fellezîne hâcerû ve uhricû min diyârihim ve uzû fî sebîlî ve kâtelû ve kutilû le ukeffirenne anhum seyyiâtihim ve le udhılennehum cennâtin tecrî min tahtihâl enhâr(enhâru), sevâben min indillâh(indillâhi) vallâhu indehû husnus sevâb(sevâbi)....

Ali-İmran Suresi, 195. Ayet: 1. fe istecâbe : o zaman, icabet etti, dualarına cevap verdi 2. lehum : onlara, onlar için 3. rabbu-hum : onların Rabbi 4. ennî...

Ali-İmran Suresi, 195. Ayet: O zaman Rab'leri, onların dualarına icabet etti. (Şöyle buyurdu): Sizden erkek veya kadın amel edenin amelini, Ben kesinlikle zayi etmem. Siz birbirinizdensiniz. Hicret edenlerin, yurtlarından çıkarılanların, Ben'im yolumda işkenceye uğrayanların, savaşanların ve öldürülenlerin seyyiatlarını mutlaka örteceğim. Ve onları mutlaka, altlarından nehirler akan cennetlere sokacağım, Allah'ın katından bir mükâfat olarak. Ve Allah, O'nun katında mükâfatların en güzelidir....

Nisa Suresi, 18. Ayet: Ve leysetit tevbetu lillezîne ya’melûnes seyyiât(seyyiâti), hattâ izâ hadara ehadehumul mevtu kâle innî tubtul’âne ve lâllezîne yemûtûne ve hum kuffâr(kuffârun). Ulâike a’tednâ lehum azâben elîmâ(elîmen)....

Nisa Suresi, 18. Ayet: 1. ve leyset(i) : ve değil 2. et tevbetu : tövbe 3. li ellezîne : onların 4. ya'melûne : yapıyorlar

Nisa Suresi, 18. Ayet: Ve onlardan birine (kendilerine) ölüm gelinceye kadar seyyiat işleyenlerden (kötülük yapanlardan), “Gerçekten ben, şimdi tövbe ettim." diyen birinin tövbesi, tövbe değildir. Ve kâfir olarak ölenlerin tövbesi de (tövbe değildir). İşte onlar, onlar için “elim azap” hazırladık....

Nisa Suresi, 19. Ayet: Yâ eyyuhâllezîne âmenû lâ yahıllu lekum en terisûn nisâe kerhâ(kerhen). Ve lâ ta’dulûhunne li tezhebû bi ba’dı mâ âteytumûhunne illâ en ye’tîne bi fâhışetin mubeyyineh(mubeyyinetin), ve âşirûhunne bil ma’rûf(ma’rûfi), fe in kerihtumûhunne fe asâ en tekrahû şey’en ve yec’alallâhu fîhi hayran kesîrâ(kesîran)....

Nisa Suresi, 19. Ayet: 1. yâ eyyuhâ : ey 2. ellezîne : onlar, olanlar 3. âmenû : âmenû oldular, Allah'a ulaşmayı dilediler, îmân ettiler 4. lâ yahıllu...

Nisa Suresi, 26. Ayet: Yurîdullâhu li yubeyyine lekum ve yehdîyekum sunenellezîne min kablikum ve yetûbe aleykum. Vallâhu alîmun hakîm(hakîmun)....

Nisa Suresi, 26. Ayet: 1. yurîdu : diler, ister 2. allâhu : Allah 3. li yubeyyine : açıklamak için, açıklamayı 4. lekum : sizin için, siz...

Nisa Suresi, 31. Ayet: İn tectenibû kebâira mâ tunhevne anhu nukeffir ankum seyyiâtikum ve nudhılkum mudhalen kerîmâ(kerîmen)....

Nisa Suresi, 31. Ayet: 1. in tectenibû : eğer çekinirseniz, kaçınırsanız 2. kebâira : büyükler 3. mâ tunhevne : yasaklandığınız şeyler 4. an-hu

Nisa Suresi, 78. Ayet: Eyne mâ tekûnû yudrikkumul mevtu ve lev kuntum fî burûcin muşeyyedeh(muşeyyedetin). Ve in tusıbhum hasenetun yekûlû hâzihî min indillâh(indillâhi), ve in tusıbhum seyyietun yekûlû hâzihî min indike. Kul kullun min indillâh(indillâhi). Fe mâli hâulâil kavmi lâ yekâdûne yefkahûne hadîsâ(hadîsen)....

Nisa Suresi, 78. Ayet: 1. eyne mâ : nerede 2. tekûnû : olursunuz 3. yudrik-kum : size yetişir, erişir 4. el mevtu : ölüm

Nisa Suresi, 79. Ayet: Mâ esâbeke min hasenetin fe minallâh(minallâhi), ve mâ esâbeke min seyyietin fe min nefsike. Ve erselnâke lin nâsi resûlâ(resûlen). Ve kefâ billâhi şehîdâ(şehîden)....

Nisa Suresi, 79. Ayet: 1. mâ : şey (ne ise) 2. esâbe-ke : sana isabet etti 3. min hasenetin : bir güzellik, bir iyilik 4. fe : işte o

Nisa Suresi, 79. Ayet: Sana iyilikten (hasenatdan) ne isabet ederse, işte o Allah'tandır. Ve sana kötülükten (seyyiattan) ne isabet ederse, o taktirde o, kendi nefsindendir (derecat kaybedecek bir şey yapmandan dolayıdır). Ve seni, insanlara Resûl olarak gönderdik ve şahit olarak Allah yeter....

Nisa Suresi, 81. Ayet: Ve yekûlûne tâatun, fe izâ berazû min indike beyyete tâifetun minhum gayrallezî tekûl(tekûlu). Vallâhu yektubu mâ yubeyyitûn(yubeyyitûne), fe a’rıd anhum ve tevekkel alâllâh(alâllâhi). Ve kefâ billâhi vekîlâ(vekîlen)....

Nisa Suresi, 81. Ayet: 1. ve yekûlûne : ve diyorlar 2. tâatun : itaat, bağlılık, kabul etme 3. fe : sonra 4. izâ berazû : ayrıldıkları za...

Nisa Suresi, 85. Ayet: Men yeşfa’ şefâaten haseneten yekun lehû nasîbun minhâ, ve men yeşfa’ şefâaten seyyieten yekun lehu kiflun minhâ. Ve kânallâhu alâ kulli şey’in mukîtâ(mukîten)....

Nisa Suresi, 85. Ayet: 1. men : kim, kimse, kişi 2. yeşfa' : şefaat eder, yardımcı olur 3. şefâaten haseneten : güzel şefaat, iyiliğe yardım etme 4. y...

Nisa Suresi, 108. Ayet: Yestahfûne minen nâsi ve lâ yestahfûne minallâhi ve huve meahum iz yubeyyitûne mâ lâ yardâ minel kavl(kavli). Ve kânallâhu bi mâ ya’melûne muhîtâ(muhîtan)....

Nisa Suresi, 108. Ayet: 1. yestahfûne : gizlerler 2. min en nâsi : insanlardan 3. ve : ve 4. lâ yestahfûne : gizleyemezler

Nisa Suresi, 153. Ayet: Yes’eluke ehlul kitâbi en tunezzile aleyhim kitâben mines semâi fe kad seelû mûsâ ekbera min zâlike fe kâlû erinâllâhe cehraten fe ehazethumus sâikatu bi zulmihim, summettehazûl ıcle min ba’di mâ câethumul beyyinâtu fe afevnâ an zâlik(zâlike), ve âteynâ mûsâ sultânen mubînâ(mubînen)....

Nisa Suresi, 153. Ayet: 1. yes'elu-ke : senden istiyorlar 2. ehlu el kitâbi : Kitap ehli 3. en tunezzile : indirmeni 4. aleyhim : onlara

Nisa Suresi, 176. Ayet: Yesteftûneke. Kulillâhu yuftîkum fîl kelâleh(kelâleti). İnimruun heleke leyse lehû veled(veledun), ve lehû uhtun fe lehâ nısfu mâ terak(terake), ve huve yerisuhâ in lem yekun lehâ veled(veledun). Fe in kânetesneteyni fe lehumâs sulusâni mimmâ terak(terake). Ve in kânû ıhveten ricâlen ve nisâen fe liz zekeri mislu hazzıl unseyeyn(unseyeyni). Yubeyyinullâhu lekum en tadıllû vallâhu bi kulli şey’in alîm(alîmun)....

Nisa Suresi, 176. Ayet: 1. yesteftûne-ke : senden fetva istiyorlar, soruyorlar 2. kul : de, söyle 3. allâhu : Allah 4. yuftî-kum : size fe...

Maidə Suresi, 12. Ayet: Ve lekad ehazallâhu mîsâka benî isrâîl(isrâîle), ve beasnâ minhumusney aşera nakîbâ(nakîben) ve kâlellâhu innî meakum lein ekamtumus salâte ve âteytumuz zekâte ve âmentum bi rusulî ve azzertumûhum ve akradtumullâhe kardan hasenen le ukeffirenne ankum seyyiâtikum ve le udhılennekum cennâtin tecrî min tahtıhel enhâr(enhâru), fe men kefere ba’de zâlike minkum fe kad dalle sevâes sebîl(sebîli)....

Maidə Suresi, 12. Ayet: 1. ve lekad : ve andolsun 2. ehaze allâhu : Allâh (c.c.) aldı 3. mîsâka : mîsâk 4. benî isrâîle : İsrailoğulları

Maidə Suresi, 15. Ayet: Yâ ehlel kitâbi kad câekum resûlunâ yubeyyinu lekum kesîran mimmâ kuntum tuhfûne minel kitâbi ve ya’fû an kesîr(kesîrin) kad câekum minallâhi nûrun ve kitâbun mubîn(mubînun)....

Maidə Suresi, 15. Ayet: 1. yâ ehle el kitâbi : ey Kitap ehli (sahipleri)! 2. kad câe-kum : size gelmişti 3. resûlu-nâ : Resûlümüz 4. yubeyyinu lekum

Maidə Suresi, 19. Ayet: Yâ ehlel kitâbi kad câekum resûlunâ yubeyyinu lekum alâ fetretin min er rusuli en tekûlû mâ câenâ min beşîrin ve lâ nezîrin fe kad câekum beşîrun ve nezîr(nezîru) vallâhu alâ kulli şey’in kadîr(kadîrun)....

Maidə Suresi, 19. Ayet: 1. yâ ehle el kitâbi : ey Kitab ehli 2. kad câe-kum : size gelmişti 3. resûlu-nâ : Resul'ümüz 4. yubeyyinu lekum :...

Maidə Suresi, 32. Ayet: Min ecli zâlik(zâlike), ketebnâ alâ benî isrâîle ennehu men katele nefsen bi gayri nefsin ev fesâdin fîl ardı fe ke ennemâ katelen nâse cemîa(cemîan) ve men ahyâhâ fe ke ennemâ ahyen nâse cemîa(cemîan) ve lekad câethum rusulunâ bil beyyinâti summe inne kesîran minhum ba’de zâlike fîl ardı le musrifûn(musrifûne)....

Maidə Suresi, 32. Ayet: 1. min ecli zâlike : bundan dolayı 2. ketebnâ : yazdık 3. alâ benî isrâîle : İsrailoğulları'na 4. ennehu men : kim...

Maidə Suresi, 32. Ayet: Bu ecilden Beni İsraîle kitabda bildirmiştik ki her kim bir nefsi bir nefis mukabili veya yer yüzünde bir fesadı olmaksızın öldürürse sanki bütün insanları öldürmüş gibi olur, kim de bir adamın hayatını kurtarırsa bütün insanların hayatını kurtarmış gibi olur; Celâlim hakkı için Resullerimiz onlara beyyinelerle geldiler de sonra içlerinden bir çoğu bütün bunların arkasından hâlâ yer yüzünde fesad ve cinayette israf etmekte bulunuyorlar...

Maidə Suresi, 32. Ayet: Bundan dolayıdır ki İsrâîl oğullarına şu hakıykatı hükmetdik: Kim bir canı, bir can mukaabilinde veya yer yüzünde bir fesâd çıkarmakdan dolayı olmayarak, öldürürse bütün insanları öldürmüş gibi olur. Kim de onu kurtarırsa bütün insanları diriltmiş gibi olur. Andolsun ki peygamberimiz onlara beyyineler (apaçık âyetler, deliller, mucizeler) getirmişdi. Sonra hakıykaten yine içlerinden bir çoğudur ki bunların arkasından, (haalâ) yer yüzünde (fesâd ve cînâyet hususunda) muhakkak haddi aşanlardır. ...

Maidə Suresi, 32. Ayet: Bundan dolayı İsrailoğullarının üzerine yazdık ki, her kim bir şahsı, bir şahıs mukabilinde veya yerdeki bir fesattan dolayı olmaksızın öldürürse sanki bütün insanları öldürmüş gibi olur ve her kim de bir şahsın hayatını kurtarırsa sanki bütün insanları ihya etmiş gibi olur. And olsun ki, Bizim peygamberlerimiz onlara beyyineler ile gelmişlerdir. Sonra onlardan birçokları bunu müteakib yeryüzünde muhakkak müsrif kimseler olmuşlardır....

Maidə Suresi, 38. Ayet: Yaptıklarına bir karşılık ve Allah’tan caydırıcı bir müeyyide olmak üzere hırsız erkek ile hırsız kadının ellerini kesin. Allah, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir....

Maidə Suresi, 38. Ayet: Hırsızlık eden erkeğe ve hırsızlık eden kadına gelince, işlemiş oldukları fiillere karşılık, Allahtan (gelen) caydırıcı bir müeyyide olarak her ikisinin ellerini kesin: zira Allah kudretlidir, hikmet sahibidir....

Maidə Suresi, 65. Ayet: Ve lev enne ehlel kitâbi âmenû vettekav le keffernâ anhum seyyiâtihim ve le edhalnâhum cennâtin naîm(naîmi)....

Maidə Suresi, 65. Ayet: 1. ve lev enne : ve şayet, eğer olsa 2. ehle el kitâbi : kitap ehli, kitap sahipleri 3. âmenû : âmenû oldular, yaşarken Allâh'a teslim olmayı, ulaşmayı dilediler

Maidə Suresi, 75. Ayet: Melmesîhubnu meryeme illâ resûl(resûlun), kad halet min kablihir rusul(rusulun) ve ummuhu sıddîkah(sıddîkatun) kânâ ye’kulânit taâm(taâmi) unzur keyfe nubeyyinu lehumul âyâti summenzur ennâ yu’fekûn(yu’fekûne)....

Maidə Suresi, 75. Ayet: 1. mâ : değil, (başka) değil 2. el mesîhu : Mesih 3. ibnu meryeme : Hz. Meryem'in oğlu 4. illâ resûlun : ancak sad...

Maidə Suresi, 89. Ayet: Lâ yuâhizukumullâhu bil lagvi fî eymânikum ve lâkin yuâhizukum bimâ akkadtumul eymân(eymâne), fe keffâretuhu it’âmu aşereti mesâkîne min evsatı mâ tut’ımûne ehlîkum ev kisvetuhum ev tahrîru rakabeh(rakabetin) fe men lem yecid fe sıyâmu selâseti eyyâm(eyyâmin) zâlike keffâretu eymânikum izâ haleftum vahfezû eymânekum kezâlike yubeyyinullâhu lekum âyâtihi leallekum teşkurûn(teşkurûne)....

Maidə Suresi, 89. Ayet: 1. lâ yuâhizu-kum(u) : sizi ahaze etmez, sorumlu tutmaz 2. allâhu : Allâh (c.c.) 3. bi el lagvi : boş sözler ile 4. fî eymâni-k...

Maidə Suresi, 110. Ayet: İz kâlellâhu yâ îsebne meryemezkur ni’metî aleyke ve alâ vâlidetike iz eyyedtuke bi rûhil kudusi tukellimun nâse fîl mehdi ve kehl(kehlen), ve iz allemtukel kitâbe vel hikmete vet tevrâte vel incîl(incîle), ve iz tahluku minet tîni ke hey’etit tayri bi iznî fe tenfuhu fîhâ fe tekûnu tayran bi iznî ve tubriul ekmehe vel ebrasa bi iznî, ve iz tuhricul mevtâ bi iznî, ve iz kefeftu benî isrâîle anke iz ci’tehum bil beyyinâti fe kâlellezîne keferû minhum in hâzâ illâ sihrun mubîn(mubînun)....

Maidə Suresi, 110. Ayet: 1. iz kâle : demişti 2. allâhu : Allâh (cc.) 3. yâ îsâ ibne meryeme : ey Meryem oğlu İsâ (as.) 4. uzkur ni'metî : ...

Ənam Suresi, 57. Ayet: Kul innî alâ beyyinetin min rabbî, ve kezzebtum bih(bihî), mâ indî mâ testa’cilûne bih(bihî), inil hukmu illâ lillâh(lillâhi), yakussul hakka ve huve hayrul fâsılîn(fâsılîne)....

Ənam Suresi, 57. Ayet: 1. kul : de, söyle 2. innî : muhakkak ki ben 3. alâ beyyinetin : bir delil üzerinde 4. min rabbî : Rabbimden<...

Ənam Suresi, 57. Ayet: De ki: “Muhakkak ki ben, Rabbimden bir beyyine (delil) üzerindeyim, ve siz onu yalanladınız. Acele ettiğiniz şey benim yanımda değil. Hüküm ancak Allah'ındır. O, hakkı anlatır. Ve O (hakkı bâtıldan), fasıl fasıl ayıranların en hayırlısıdır.”...

Ənam Suresi, 57. Ayet: De ki ben rabbımdan bir beyyine üzerindeyim, siz ise onu tekzib ettiniz, acele istediğiniz azâb benim elimde değil, huküm ancak Allahındır, o hakkı anlatır, hem o da'va fasledenlerin en hayırlısıdır...

Ənam Suresi, 57. Ayet: De ki: «Ben şüphesiz Rabbimden bir beyyine üzerindeyim. Siz ise O'nu tekzîp ettiniz. Sizin alelacele istediğiniz şey benim yanımda değil, hüküm ise ancak Allah'ındır. Hakkı o beyan eder ve o ayırdedenlerin en hayırlısıdır.»...

Ənam Suresi, 57. Ayet: De ki: "Ben Rabbimden gelen bir beyyine üzerindeyim. Ama siz onu yalanladınız. Acele istediğiniz şey benim yanımda değil. Hüküm yalnız ve yalnız Allah'ındır. Hakkı o anlatır. Ayırt edip çözüm getirenlerin en hayırlısı O'dur."...

Ənam Suresi, 95. Ayet: İnnallâhe fâlikul habbi ven nevâ, yuhrıcul hayye minel meyyiti ve muhricul meyyiti minel hayy(hayyi), zâlikumullâhu fe ennâ tu’fekun(tu’fekune). ...

Ənam Suresi, 95. Ayet: 1. inne allâhe : muhakkak ki Allah 2. fâliku el habbi : taneyi yarıp çıkaran 3. ve en nevâ : ve çekirdek 4. yuhricu

Ənam Suresi, 105. Ayet: Ve kezâlike nusarriful âyâti ve li yekûlû dereste ve li nubeyyinehu li kavmin ya’lemûn(ya’lemûne)....

Ənam Suresi, 105. Ayet: 1. ve kezâlike : ve işte böylece 2. nusarrifu el âyâti : âyetleri ayrı ayrı açıklıyoruz 3. ve li yekûlû : ve derler diye 4. der...

Ənam Suresi, 157. Ayet: Ev tekûlû lev ennâ unzile aleynel kitâbu le kunnâ ehdâ minhum, fe kad câekum beyyinetun min rabbikum ve huden ve rahmeh(rahmetun), fe men azlemu mimmen kezzebe bi âyâtillâhi ve sadefe anhâ, se neczîllezîne yasdifûne an âyâtinâ sûel azâbi bimâ kânû yasdifûn(yasdifûne). ...

Ənam Suresi, 157. Ayet: 1. ev : veya 2. tekûlû : siz dersiniz 3. lev : eğer 4. ennâ : bize olsa

Ənam Suresi, 157. Ayet: Veya “Eğer bize de bir kitap indirilseydi, elbette onlardan daha çok hidayete ererdik.” dersiniz. İşte size Rabbinizden hidayet (hidayete erdiren), beyyine (delil) ve rahmet gelmiştir. Öyleyse kim, Allah'ın âyetlerini yalanlayandan ve O'ndan yüz çeviren kimseden daha zalimdir? Âyetlerimizden yüz çevirenleri, yüz çevirmiş olmalarından dolayı ağır (kötü) bir azapla cezalandıracağız....

Ənam Suresi, 157. Ayet: Yahut, 'Bize de kitap indirilseydi onlardan daha doğru yolda olurduk,' da diyemezsiniz. Size Rabbinizden bir delil (beyyine), bir hidayet ve bir rahmet gelmiş bulunuyor. ALLAH'ın ayetlerini yalanlayıp ondan yüz çevirenden daha zalim kim olabilir? Ayetlerimizden yüz çevirenleri, yüz çevirmelerinden ötürü azabın en kötüsüyle cezalandıracağız....

Ənam Suresi, 157. Ayet: Yâhud demiyesiniz ki: Eğer bize kitâb indirilmiş olsa idi her halde onlardan daha ziyade muvaffak olurduk, işte size rabbınızdan beyyine geldi, hidayet de geldi, rahmet de geldi, artık Allahın âyetlerini inkâr eden ve onlardan men'a kıyam eyliyenden daha zâlim kim olur? Elbette biz o, âyetlerimizi men'a kıyam edenleri bu kabahatleri yüzünden azabın en müdhişiyle cezâlandıracağız...

Ənam Suresi, 157. Ayet: Yahut demeyesiniz ki, «Eğer bize kitap indirilmiş olsa idi, elbette biz onlardan daha ziyâde hidâyete ermiş olurduk». İşte size Rabbinizden beyyine de geldi, hidâyet ve rahmet de. Artık Allah Teâlâ'nın âyetlerini tekzîp edenden ve ondan (yüz) çevirenden daha zalim kimdir? Biz âyetlerimizden iraz edenleri elbette böyle irazları sebebiyle azabın en kötüsü ile cezalandıracağızdır....

Ənam Suresi, 157. Ayet: Şunu da söylemelisiniz: "Eğer bize Kitap indirilmiş olsaydı, onlardan daha doğru yürüyüşlü olurduk." Artık size Rabbinizden bir beyyine, bir kılavuz ve bir rahmet gelmiş bulunuyor. Allah'ın ayetlerini yalanlayıp onlardan yüz çevirenden daha zalim kim var? Ayetlerimize sırt dönenleri, yüz çevirmeleri yüzünden azabın en acıklısıyla cezalandıracağız....

Ənam Suresi, 160. Ayet: Men câe bil haseneti fe lehu aşru emsâlihâ, ve men câe bis seyyieti fe lâ yuczâ illâ mislehâ ve hum lâ yuzlemûn(yuzlemûne)....

Ənam Suresi, 160. Ayet: 1. men : kim 2. câe : geldi 3. bi el haseneti : bir hasene ile 4. fe lehu : artık, o taktirde onundur

Ənam Suresi, 160. Ayet: Kim (Allah'ın huzuruna) bir hasene ile gelirse, artık onun on misli, onundur.Ve kim bir seyyie ile gelirse, o zaman onun mislinden başkası ile cezalandırılmaz. Ve onlar zulmolunmazlar....

Ənam Suresi, 160. Ayet: Kim bir hasene ile gelirse ona on misli verilir, kim de bir seyyie ile gelirse ona ancak misliyle ceza edilir ve hiç birine haksızlık edilmez...

Əraf Suresi, 57. Ayet: Ve huvellezî yursilur riyâha buşren beyne yedey rahmetih(rahmetihi), hattâ izâ ekallet sehâben sikâle suknâhu li beledin meyyitin fe enzelnâ bihil mâe fe ahrecnâ bihîmin kullissemerât(semerâti), kezâlikenuhricul mevtâ leallekum tezekkerûn(tezekkerûne)....

Əraf Suresi, 57. Ayet: 1. ve huve ellezî : ve ... olan kişi odur 2. yursilu : gönderir 3. er riyâha : rüzgârları 4. buşran : müjdeleyici ...

Əraf Suresi, 73. Ayet: Ve ilâ semûde ehâhum sâlihan kâle yâ kavmi’budûllâhe mâ lekum min ilâhin gayruhu, kad câetkum beyyinetun min rabbikum hâzihî nâkatullâhi lekum âyeten fe zerûha te’kul fî ardıllâhi ve lâ temessûhâ bi sûin fe ye’huzekum azâbun elîm(elîmun)....

Əraf Suresi, 73. Ayet: 1. ve ilâ semûde : ve Semud'a 2. ehâ-hum : onların kardeşi 3. sâlihan : Salih 4. kâle : dedi

Əraf Suresi, 73. Ayet: Semud halkına da kardeşleri Salih'i gönderdik. Dedi ki: 'Ey halkım, ALLAH'a kulluk edin. O'ndan başka bir tanrınız yoktur. Rabbinizden, size bir beyyine (kanıt) gelmiştir. Şu ALLAH'ın devesi sizin için bir işaret olacaktır. Onu bırakın, ALLAH'ın toprağında otlasın. Ona bir zarar vermeyin; yoksa sizi acı bir azap yakalar.'...

Əraf Suresi, 73. Ayet: Semud'a da kardeşleri Salih'i gönderdik. Dedi ki: "Ey toplumum! Allah'a kulluk edin. Sizin O'ndan başka ilahınız yok. Size Rabbinizden bir beyyine/açık bir kanıt gelmiştir. İşte şu, Allah'ın devesi. Sizin için bir mucize. Rahat bırakın onu, Allah'ın toprağında otlasın. Kötü bir niyetle dokunmayın ona. Yoksa korkunç bir azap yakalar sizi."...

Əraf Suresi, 85. Ayet: Ve ilâ medyene ehâhum şuaybâ kâle yâ kavmi’budûllâhe mâ lekum min ilâhin gayruhu kad câetkum beyyinetun min rabbikum fe evfûl keyle vel mîzâne ve lâ tebhasûn nâse eşyâehum ve lâ tufsidû fîl ardı ba’de ıslahıhâ zâlikum hayrun lekum in kuntum mu’minîn(mu’minîne). ...

Əraf Suresi, 85. Ayet: 1. ve ilâ medyene : ve Medyen'e 2. ehâ-hum : onların kardeşi 3. şuaybâ : Şuayb 4. kâle : dedi

Əraf Suresi, 85. Ayet: Kardeşleri Şuayb; Medyen (kavmine)'e şöyle dedi: “Ey kavmim Allah'a kul olun! O'ndan başka sizin ilâhınız yoktur. Rabbinizden size beyyine (bir mucize, ispat edici bir açıklama) gelmiştir. Artık ölçü ve tartıya vefa edin (tam ve doğru ödeyin). İnsanların eşyalarının değerini eksiltmeyin. Yeryüzünde, O'nun ıslâhından sonra fesat (bozgunculuk) çıkarmayın. Şâyet mü'minler iseniz, işte bu sizin için hayırlıdır.”...

Əraf Suresi, 85. Ayet: Medyen kavmine de kardeşleri Şuayb Peygamberi: Ey kavmim, dedi: Allaha kulluk edin, ondan başka bir ilâhınız daha yok, işte size rabbınızdan bir beyyine geldi, artık kileyi, teraziyi tam tutun, nâsın eşyasına haksızlık etmeyin, yer yüzünü ıslahından sonra yine fesada vermeyin, bana inanırsanız bu söylediklerim sizin için hayırlıdır...

Əraf Suresi, 95. Ayet: Summe beddelnâ mekânes seyyietil hasenete hattâ afev ve kâlû kad messe âbâenad darrâu ves serrâu fe ehaznâhum bagteten ve hum lâ yeş’urûn(yeş’urûne)....

Əraf Suresi, 95. Ayet: 1. summe : sonra 2. beddel-nâ : değiştirdik 3. mekâne es seyyieti : kötülüğün yerini 4. el hasenete : iyilik<...

Əraf Suresi, 95. Ayet: Sonra seyyiatin yerini hasenatla değiştirdik. Ne zaman ki çoğaldılar ve şöyle dediler. “Babalarımıza da şiddetli darlık ve ferahlık dokunmuştu. (Allah'tan bilmediler, ders almadılar). Bunun üzerine onları farkına varmadan (şuurunda değilken) aniden aldık.”...

Əraf Suresi, 101. Ayet: Tilkel kurâ nakussu aleyke min enbâihâ ve lekad câethum rusuluhum bil beyyinâti fe mâ kânû liyu’minû bi mâ kezzebû min kablu kezâlike yatbaullâhu alâ kulûbil kâfirîn (kâfirîne)....

Əraf Suresi, 101. Ayet: 1. tilke el kurâ : ülkeler işte bunlar 2. nakussu : anlatıyoruz 3. aleyke : sana 4. min enbâi-hâ : onların haberle...

Əraf Suresi, 101. Ayet: Sana haberlerini anlattığımız (durumlarından bahsettiğimiz) ülkeler işte bunlar. Andolsun ki; onlara, onların resûlleri beyyineler (ispat vesikaları ve mucizelerle) geldi. Artık daha önce tekzip ettikleri (yalanladıkları) şeyden dolayı îmân etmediler. Böylece Allah kâfirlerin kalplerini tabeder....

Əraf Suresi, 101. Ayet: İşte o memleketler, bunların başına gelenlerden bâ'zısını sana kıssa olarak nakl ediyoruz; celâlım hakkı için onlara Peygamberleri beyyinelerle geldiler öyle iken iyman etmek istemediler, çünkü ondan evvel inkâr etmeği âdet etmişlerdi, Allah kâfirlerin kalblerini işte böyle tab'eder...

Əraf Suresi, 101. Ayet: İşte o ülkeler, sana onların haberlerinden bazılarını hikaye ediyoruz. Muhakkak ki, onlara peygamberlerimiz beyyineler ile geldiler. Evvelce tekzîp etmiş oldukları şeylere yine imân eder olmadılar. İşte Allah Teâlâ kâfirlerin kalblerini böylece mühürler....

Əraf Suresi, 105. Ayet: Hakîkun alâ en lâ ekûle alallâhi illel hakk(hakka), kad ci’tukum bi beyyinetin min rabbikum fe ersil maiye benî isrâîl(isrâîle)....

Əraf Suresi, 105. Ayet: 1. hakîkun : doğru olan, gerçek olan, hak olan 2. alâ : üzerine, ...’a 3. en lâ ekûle : (benim) söylemememdir 4. alâ allahi...

Əraf Suresi, 105. Ayet: Hak olan (doğru olan) Allah'a karşı Hakk'tan başka bir şey söylemememdir. Size Rabbinizden beyyine (açık delil, mucize) ile geldim (gelmiştim). Artık İsrailoğullarını benimle beraber gönder....

Əraf Suresi, 105. Ayet: Birinci vazifem Allaha karşı haktan başka bir şey söylememekliğimdir, hakikat ben size rabbınızdan bir beyyine ile geldim, artık Beni İsraîli benimle beraber gönder...

Əraf Suresi, 105. Ayet: "Allah hakkında gerçek dışında birşey söylememek benim üzerimde bir varoluş borcudur. Ben size Rabbinizden bir beyyine getirdim. Artık İsrailoğullarını benimle gönder."...

Əraf Suresi, 131. Ayet: Fe izâ câethumul hasenetu kâlû lenâ hâzih(hâzihî), ve in tusibhum seyyietun yettayyerû bi mûsâ ve men meah(meahu), e lâ innemâ tâiruhum indallahi ve lâkinne ekserehum lâ ya’lemûn(ya’lemûne)....

Əraf Suresi, 131. Ayet: 1. fe : artık, bundan sonra 2. izâ : olduğu zaman 3. câet-hum el hasenetu : onlara hasene, iyilik geldi 4. kâlû : ...

Əraf Suresi, 153. Ayet: Vellezîne amilûs seyyiâti summe tâbû min ba’dihâ ve âmenû inne rabbeke min ba’dihâ le gafûrun rahîm(rahîmun). ...

Əraf Suresi, 153. Ayet: 1. ve ellezîne : ve o kimseler, onlar, ... yapanlar 2. amilû es seyyiâti : seyyiat yaptılar, derecat kaybettiren ameller yaptılar 3. summe : sonra 4.

Əraf Suresi, 153. Ayet: Ve seyyiat (derecat kaybettiren ameller) işleyenler, sonra da ondan (o seyyiatten) sonra (mürşid önünde) tövbe ettiler ve âmenû oldular (ise) muhakkak ki; senin Rabbin, ondan (âmenû olduktan) sonra elbette Gafur (günahları sevaba çeviren)dur ve Rahîm (rahmet gönderen)dir....

Əraf Suresi, 168. Ayet: Ve katta’nâhum fîl ardı umemâ(umemen), minhumus sâlihûne ve minhum dûne zâlike ve belevnâhum bil hasenâti ves seyyiâti leallehum yerciûn(yerciûne). ...

Əraf Suresi, 168. Ayet: 1. ve katta'nâ-hum : ve onları ayrı ayrı böldük, ayırdık 2. fî el ardı : yeryüzünde 3. umemâ : ümmetler, topluluklar 4. min hum...

Əraf Suresi, 168. Ayet: Ve yeryüzünde onları ümmetlere (topluluklara) ayırdık. Onlardan bir kısmı salihler ve bir kısmı bunlardan başkalarıdır (salih olmayanlar). Ve onları, hasenat (pozitif derece kazandıran ameller) ve seyyiat (negatif derece kazandıran ameller) ile imtihan ettik ki; böylece (Allah'a) dönsünler diye....

Əraf Suresi, 185. Ayet: E ve lem yanzurû fî melekûtis semâvâti vel ardı ve mâ halakallâhu min şey’in ve en asâ en yekûne kadıkterebe eceluhum, fe bi eyyi hadîsin ba’dehu yu’minûn(yu’minûne). ...

Əraf Suresi, 185. Ayet: 1. e ve lem yanzurû : bakmıyorlar mı, bakmazlar mı 2. fî : içinde, ...de, hakkında, ...’a 3. melekûti : nizam, saltanat, idare, mülkiyet, sunnetullah 4.

Ənfal Suresi, 29. Ayet: Yâ eyyuhâllezîne âmenû in tettekullâhe yec’al lekum furkânen ve yukeffir ankum seyyiâtikum ve yagfir lekum, vallâhu zul fadlil azîm(azîmi)....

Ənfal Suresi, 29. Ayet: Ey iyman edenler! Allaha korunursanız o, size bir fürkan verir ve tarafınızdan seyyiatınızı örter, sizin için mağfiret de eder, Allah azîm fadıl sahibidir...

Ənfal Suresi, 42. Ayet: İz entum bil udvetid dunyâ ve hum bil udvetil kusvâ ver rekbu esfele minkum, ve lev tevâadtum lehteleftum fîl mîâdi ve lâkin li yakdiyallâhu emren kâne mef'ûlen li yehlike men heleke an beyyinetin ve yahyâ men hayye an beyyineh (beyyinetin), ve innallâhe le semîun alîm(alîmun)....

Ənfal Suresi, 42. Ayet: 1. iz : olduğu zaman 2. entum : siz 3. bil udvetid dunyâ
(bi el udveti ed dunyâ)
(udve)
(dünya) : vadinin yakın kenarında

: (vadinin kenarı, kıyısı)
: (edna (yakın) kelimesinin mue...

Ənfal Suresi, 42. Ayet: Siz vadinin yakın kenarında (Medine tarafı) idiniz ve onlar (da) vadinin uzak tarafında (Mekke tarafı) idiler ve kervan, sizden daha aşağıda idi. Ve şâyet sözleşseydiniz, zaman konusunda mutlaka anlaşmazlığa düşerdiniz. Ve fakat yapılması gerekli olan bir işin (emrin) yapılması, Allah'ın vukua getirmesi; helâk olanın bir beyyineden helâk olması için yaşayanın bir beyyine üzerine yaşaması içindir. Ve muhakkak ki Allah, mutlaka işitendir, bilendir....

Ənfal Suresi, 42. Ayet: O vakıt ki siz vâdînin beri yamacında idiniz, onlarsa öte yamacında, süvarileri de tam sizden aşağıda idiniz, öyleki onlarla va'dleşmiş olsa idiniz mutlak mîâdda ıhtilâf ederdiniz ve lâkin Allah mukadder bir emri yerine getirmek için o yapılmış idi ki hem helâk olan beyyineden helâk olsun, hem de yaşıyan beyyineden yaşasın ve çünkü Allah her halde semî'dir alîmdir...

Ənfal Suresi, 42. Ayet: O vakit siz, vadinin beri yamacında idiniz, onlarsa öte yamacında idiler. Kervan sizden daha aşağıda idi. Sözleşmiş olsaydınız buluşma yer ve saatinde ayrılığa düşerdiniz. Ama Allah, olması kararlaştırılan işi yerine getirmek istiyordu. Ta ki, ölen beyyine üzerine ölsün, yaşayan da beyyine üzerine yaşasın. Allah elbette ki çok iyi işitir, çok iyi bilir....

Tövbə Suresi, 70. Ayet: E lem ye’tihim nebeullezîne min kablihim kavmi nuhin ve âdn ve semûde ve kavmi ibrâhîme ve ashâbi medyene vel mu’tefikât(mu’tefikâti), etethum rusuluhum bil beyyinat(beyyinati), fe mâ kânallâhu li yazlimehum ve lâkin kânû enfusehum yazlimûn(yazlimûne)....

Tövbə Suresi, 70. Ayet: 1. e lem ye'ti-him : onlara gelmedi mi 2. nebeu : haber 3. ellezîne min kabli-him : onlardan önceki kimselerin 4. kavmi nuhin

Tövbə Suresi, 70. Ayet: Onlardan öncekilerin; Nuh, Ad ve Semud kavimlerinin ve İbrâhîm kavminin, Medyen halkının ve altüst olan şehirlerin haberi gelmedi mi? Onlara (kendi) resûlleri, beyyineler (açık deliller) getirdi. Öyleyse Allah, onlara zulmetmedi. Ve lâkin onlar, kendilerine zulmettiler....

Tövbə Suresi, 70. Ayet: Bunlara o kendilerinden evvelkilerin: kavmı Nuhun, Âdın, Semudün, kavmı İbrahimin, Eshabı medyenin, Mü'tefikelerin haberi gelmedi mi? Hep bunlara Peygamberleri beyyinelerle gelmişlerdi, demek ki Allah onlara zulmetmiş değil idi ve lâkin kendileri kendilerine zulmediyorlardı...

Tövbə Suresi, 102. Ayet: Ve âharûne’terefû bi zunûbihim haletû amelen sâlihan ve âhara seyyiâ(seyyien), asâllâhu en yetûbe aleyhim, innallâhe gafûrun rahîm(rahîmun)....

Tövbə Suresi, 102. Ayet: 1. ve âharûne i'terefû : ve diğerleri itiraf ettiler (savaştan geri kalanlar) 2. bi zunûbi-him : günahlarını 3. haletû : karıştırdılar 4.

Tövbə Suresi, 115. Ayet: Ve mâ kânallâhu li yudılle kavmen ba’de iz hedâhum hattâ yubeyyine lehum mâ yettekûn(yettekûne), innallâhe bi kulli şey’in alîm(alîmun)....

Tövbə Suresi, 115. Ayet: 1. ve mâ kâne allâhu : ve Allah olmadı, değildir 2. li yudılle : saptıracak, dalâlette bırakacak 3. kavmen : bir kavmi 4. ba'de...

Yunus Suresi, 13. Ayet: Ve lekad ehleknel kurûne min kablikum lemmâ zalemû ve câethum rusuluhum bil beyyinâti ve mâ kânû li yu’minû, kezâlike neczil kavmel mucrimîn(mucrimîne)....

Yunus Suresi, 13. Ayet: 1. ve lekad : ve andolsun ki 2. ehlek-nâ : helâk ettik 3. el kurûne : asırlar, devirler, çağlar, o çağlarda yaşayan nesiller 4.

Yunus Suresi, 13. Ayet: Andolsun, sizden önceki devirlerde yaşayanları zulmettikleri zaman helâk ettik. Ve onlara resûlleri beyyineler (deliller) ile geldi. Ve onlar inanmadılar. Mücrim kavmi işte böyle cezalandırırız....

Yunus Suresi, 13. Ayet: Celâlim hakkı için biz sizden evvelki kurunu, kendilerine Peygamberleri beyyinat ile geldikleri halde zulmettikleri ve iymana gelmeleri ıhtimali kalmadığı vakıt helâk eyledik, işte mücrim kavmleri biz böyle cezalandırırız...

Yunus Suresi, 13. Ayet: Andolsun ki, Biz sizden evvelki nice nesilleri, zulmettikleri zaman helâk ettik. Halbuki, onlara peygamberleri beyyineler ile gelmişlerdi. Onlar ise imân eder olmadılar. İşte günahkârlar olan kavmi Biz böyle cezalandırırız....

Yunus Suresi, 15. Ayet: Ve izâ tutlâ aleyhim âyâtunâ beyyinâtin kâlellezîne lâ yercûne likâena'ti bi kur'ânin gayri hâzâ ev beddilh(beddilhu), kul mâ yekûnu lî en ubeddilehû min tilkâi nefsî, in ettebiu illâ mâ yûhâ ileyy(ileyye), innî ehâfu in asaytu rabbî azâbe yevmin azîm(azîmin)....

Yunus Suresi, 15. Ayet: 1. ve izâ tutlâ : ve okunduğu zaman 2. aleyhim : onlara 3. âyâtu-nâ : âyetlerimiz 4. beyyinâtin : belgeler olarak,...

Yunus Suresi, 15. Ayet: Böyle iken âyetlerimiz birer beyyine olarak karşılarında okunduğu zaman likamızı arzu etmiyenler «bundan başka bir Kur'an getir veya bunu değiştir» dediler, de ki, onu kendiliğimden değiştirmekliğim benim için olacak şey değildir, ben ancak bana vahyolunana ittiba' ederim; ben, rabbıma isyan edersem şüphesiz büyük bir günün azâbından korkarım...

Yunus Suresi, 22. Ayet: Huvellezî yuseyyirukum fîl berri vel bahr(bahri), hattâ izâ kuntum fîl fulk(fulki), ve cereyne bihim bi rîhin tayyibetin ve ferihû bihâ câethâ rîhun âsifun ve câehumul mevcu min kulli mekânin ve zannû ennehum uhîta bihim deavûllâhe muhlisîne lehud dîn(dîne), le in enceytenâ min hâzihî le nekûnenne mineş şâkirîn(şâkirîne). ...

Yunus Suresi, 22. Ayet: 1. huve ellezî : odur 2. yuseyyiru-kum : sizi gezdirir 3. fî el berri : karada 4. ve el bahri : ve denizde

Yunus Suresi, 27. Ayet: Vellezîne kesebûs seyyiâti cezâu seyyietin bi mislihâ ve terhekuhum zilleh(zilletun), mâ lehum minallâhi min âsim(âsimin), ke ennemâ ugsîyet vucûhuhum kita'an minel leyli muzlimâ(muzlimen), ulâike ashâbun nâr(nâri), hum fîhâ hâlidûn(hâlidûne)....

Yunus Suresi, 27. Ayet: 1. ve ellezîne kesebû : ve kazanan kimselerin 2. es seyyiâti : seyyiat, derecat kaybettiren ameller, günahlar 3. cezâu : cezası, karşılığı 4.

Yunus Suresi, 27. Ayet: Seyyiat kazanan kimselerin seyyiatlerinin cezası, onun misli kadardır. Ve onları bir zillet kaplar. Ve onların Allah'a karşı bir koruyucusu yoktur. Onların yüzleri karanlık geceden bir parça ile kaplanmış gibidir. İşte onlar, ateş halkıdır. Onlar, orada devamlı kalanlardır (kalacak olanlardır)....

Yunus Suresi, 27. Ayet: Seyyiat kazananlara gelince kötülüğün cezası misliledir, ve onları bir zillet kaplar, Allahdan kendilerini kurtaracak yoktur, sanki yüzleri gece parçalarından kaplanmış kapkaranlık, onlar, eshabı nar, hep orada muhalleddirler...

Yunus Suresi, 31. Ayet: Kul men yerzukukum mines semâi vel ardı emmen yemlikus sem'a vel ebsâre ve men yuhricul hayye minel meyyiti ve yuhricul meyyite minel hayyi ve men yudebbirul emr(emre), fe se yekûlûnâllâh(yekûlûnâllâhu), fe kul e fe lâ tettekûn(tettekûne). ...

Yunus Suresi, 31. Ayet: 1. kul : de 2. men : kim 3. yerzuku-kum : sizlere rızık verir, sizi rızıklandırır 4. min es semâi : göklerden, sem...

Yunus Suresi, 74. Ayet: Summe beasnâ min ba’dihî rusulen ilâ kavmihim fe câûhum bil beyyinâti fe mâ kânû li yu’minû bimâ kezzebû bihî min kabl(kablu), kezâlike natbeu alâ kulûbil mugtedîn(mugtedîne)....

Yunus Suresi, 74. Ayet: 1. summe : sonra 2. beas-nâ : biz gönderdik 3. min ba'di-hi : ondan sonra 4. rusulen : resûller

Yunus Suresi, 74. Ayet: Sonra onun arkasından onların kavimlerine resûller gönderdik. Onlara beyyineler (açık deliller) getirdiler. Daha önce (hidayete erip sonradan) onu yalanladıklarından dolayı böylece (fıska düştükleri için) mü'min olmadılar. Haddi aşanların kalplerini işte böyle mühürleriz (tabederiz)....

Yunus Suresi, 74. Ayet: Sonra onu müteakip kavimlerine peygamberler gönderdik. Onlara beyyineler ile geldiler. Onlar ise evvelce tekzîp etmiş oldukları şeylere imân eder olmadılar. İşte haddi tecavüz edenlerin kalpleri üzerine böylece mühürleriz....

Hud Suresi, 10. Ayet: Ve le in ezaknâhu na'mâe ba'de darrâe messethu le yekûlenne zehebes seyyiâtu annî, innehu le ferihun fahûr(fahûrun)....

Hud Suresi, 10. Ayet: 1. ve le in : ve muhakkak ki 2. ezaknâ-hu : ona tattırırsak 3. na'mâe : bir ni'met 4. ba'de : sonra

Hud Suresi, 10. Ayet: Ve şâyed ona dokunan bir zarruretten sonra bir saadet tattırıverirsek, her halde benden bütün seyyiat gitti der ve şüphesiz sevinir öğünür...

Hud Suresi, 17. Ayet: E fe men kâne alâ beyyinetin min rabbihî ve yetlûhu şâhidun minhu ve min kablihî kitâbu mûsâ imâmen ve rahmeh(rahmeten), ulâike yu'minûne bih(bihî), ve men yekfur bihî minel ahzâbi fen nâru mev'ıduh(mev'ıduhu), fe lâ teku fî miryetin minhu innehul hakku min rabbike ve lâkinne ekseren nâsi lâ yu'minûn(yu'minûne)....

Hud Suresi, 17. Ayet: 1. e fe men : artık (o) kimse mi 2. kâne : oldu 3. alâ beyyinetin : kesin bir delil üzerinde 4. min rabbi-hi : onu...

Hud Suresi, 17. Ayet: Ya onlara benzer mi? artık o kim rabbından bir beyyine üzerinde bulunmuş hem bunu ondan bir şâhid ta'kıb ediyor hem de önünden bir imam ve rahmet olarak Musânın kitabı var, işte bunlar ona iyman ederler, hiziblerden her kim de ona küfrederse artık ateş onun mev'ıdidir, sakın bunda şüpheye düşme, çünkü bu haktır rabbındandır ve lâkin nâsın ekserisi iymana gelmezler...

Hud Suresi, 17. Ayet: Böyleleri şu kimse gibi olur mu: Rabbinden bir beyyine üzerinedir, O'ndan bir tanık da kendisini izler. Tanıktan önce de bir kılavuz ve rahmet olarak Mûsa'nın kitabı var. Onlar ona inanırlar. Hiziplerden onu inkâr edenin varış yeri ateştir. Ondan asla kuşkuya düşme; o Rabbinden bir haktır ama insanların çokları inanmıyorlar....

Hud Suresi, 28. Ayet: Kâle yâ kavmi e reeytum in kuntu alâ beyyinetin min rabbî ve âtânî rahmeten min indihî fe ummiyet aleykum, e nulzimukumûhâ ve entum lehâ kârihûn(kârihûne). ...

Hud Suresi, 28. Ayet: 1. kâle : dedi 2. yâ kavmi : ey kavmim 3. e reeytum : sizin reyiniz, görüşünüz mü 4. in kuntu : eğer ben isem...

Hud Suresi, 28. Ayet: Dedi ki: “Ey kavmim! Sizin reyiniz (görüşünüz) bu mu? Eğer ben, Rabbimden bir beyyine üzerinde isem ve bana Kendi katından bir rahmet verdi ise ve artık o, size gizli tutulduysa ve siz onu kerih görüyorken, sizi ona mecbur mu edelim (zorlayalım mı)?”...

Hud Suresi, 28. Ayet: Ey kavmim! dedi: söyleyin bakayım reyiniz nedir? Eğer ben rabbımdan (bir beyyine) açık bir bürhan üzerinde isem ve bana tarafından bir rahmet bahşetmiş de size onu görecek göz verilmemiş ise biz size onu istemediğiniz halde ilzam mı edeceğiz?...

Hud Suresi, 28. Ayet: Nûh dedi ki: "Ey toplumum! Bir düşünün! Ya ben Rabbimden gelen bir beyyine üzerindeysem; katından bana bir rahmet vermiş de o rahmet sizin gözlerinizden saklanmışsa! Siz ona tiksintiyle bakarken, biz sizi ona zorla mı ulaştıracağız?"...

Hud Suresi, 53. Ayet: Kâlû yâ hûdu mâ ci'tenâ bibeyyinetin ve mâ nahnu bi târikî âlihetinâ an kavlike ve mâ nahnu leke bi muminîn(muminîne)....

Hud Suresi, 53. Ayet: 1. kâlû : dediler 2. yâ hûdu : ey Hud 3. mâ ci'te-nâ bi : bize getirmedin 4. beyyinetin : delil, apaçık bir belge,...

Hud Suresi, 53. Ayet: Ey Hûd, dediler: sen bize bir beyyine getirmedin, biz ise senin sözünle ilâhlarımızı terk etmeyiz ve biz sana inanmayız...

Hud Suresi, 53. Ayet: Dediler ki: «Ey Hûd! Sen bize bir beyyine ile gelmedin ve biz de senin sözünden dolayı kendi tanrılarımızı terkedici değiliz ve sana inanan kimseler de değiliz.»...

Hud Suresi, 63. Ayet: Kâle yâ kavmi e reeytum in kuntu alâ beyyinetin min rabbî ve âtânî minhu rahmeten fe men yansurunî minallâhi in asaytuhu fe mâ tezîdûnenî gayre tahsîr(tahsîrin). ...

Hud Suresi, 63. Ayet: 1. kâle : dedi 2. yâ kavmi : ey kavmim 3. e reeytum : gördünüz mü, sizin görüşünüz (bu) mu 4. in kuntu alâ : şâyet...

Hud Suresi, 63. Ayet: Ey kavmim, dedi: söyleyin bakayım re'yiniz nedir? Eğer ben rabbımdan bir beyyine üzerinde isem ve bana tarafından bir rahmet bahşetmiş ise ben Allaha ısyan ettiğim taktirde beni ondan kim kurtarabilir? Demek ki siz bana hasar etmekten başka bir şey yapmıyacaksınız...

Hud Suresi, 63. Ayet: Dedi ki: "Ey kavmim! Hiç düşündünüz mü? Ya ben Rabbimden bir beyyine üzerindeysem, bana kendisinden bir rahmet sunmuşsa! Bu durumda ben O'na isyan edersem, bana Allah'a karşı kim yardım eder? Sizin bana, yıkım ve hüsranı artırmak dışında bir katkınız olamaz."...

Hud Suresi, 78. Ayet: Ve câehu kavmuhu yuhreûne ileyhi ve min kablu kânû ya’melûnes seyyiât(seyyiâti), kâle yâ kavmi hâulâi benâtî hunne etharu lekum, fettekullâhe ve lâ tuhzûni fî dayfî, e leyse minkum raculun reşîd(reşîdun)....

Hud Suresi, 78. Ayet: 1. ve câe-hu : ve ona geldi 2. kavmu-hu : onun kavmi 3. yuhreûne : süratle koşarak 4. ileyhi : ona, yanına

Hud Suresi, 78. Ayet: Ve onun kavmi, koşarak onun yanına (ona) geldi. Ve daha önceden seyyiat (kötü şeyler) yapıyorlardı. “Ya kavmim, işte bunlar kızlarım! Onlar sizin için daha temizdir. Artık (Allah'tan sakının), Allah'a karşı takva sahibi olun ve misafirlerimin yanında beni rezil etmeyin. Sizin aranızda irşad eden bir adam yok mu?” dedi....

Hud Suresi, 88. Ayet: Kâle yâ kavmi e reeytum in kuntu alâ beyyinetin min rabbî ve rezekanî minhu rızkan hasenâ(hasenen), ve mâ urîdu en uhâlifekum ilâ mâ enhâkum anh(anhu), in urîdu illel ıslâha mesteta’tu, ve mâ tevfîkî illâ billâh(billâhi), aleyhi tevekkeltu ve ileyhi unîb(unîbu)....

Hud Suresi, 88. Ayet: 1. kâle : dedi 2. yâ kavmi : ey kavmim 3. e reeytum : sizin görüşünüz (bu) mu 4. in kuntu : eğer ben, isem

Hud Suresi, 88. Ayet: Ey kavmim! dedi: Söyleyin bakayım eğer ben rabbımdan bir beyyine üzerinde bulunuyorsam ve o kendisinden bana güzel bir rızık ihsan etmiş ise ne yapmalıyım? Ben size muhalefet etmemle sizi nehyettiğim şeylere kendim düşmek istemiyorum, ben sade gücüm yettiği kadar ıslah istiyorum, muvaffakıyyetim de Allah iledir, ben yalnız ona dayandım ve ancak ona yüz tutarım...

Hud Suresi, 88. Ayet: Dedi: "Ey toplumum! Ya ben Rabbimden bir beyyine üzerindeysem, bana lütfundan güzel bir rızık vermişse!... Size yasakladığım şeylerde, size söylediğimin aksine davranmak istemiyorum. Gücüm ölçüsünde barış ve iyilikten başka bir şey de istemiyorum. Başarım ancak Allah'ın desteğiyledir. Yalnız O'na güvendim ben, yalnız O'na yöneliyorum."...

Yusif Suresi, 25. Ayet: Vestebekâl bâbe ve kaddet kamîsahu min duburin ve elfeyâ seyyidehâ ledel bâb(bâbi), kâlet mâ cezâu men erâde bi ehlike sûen illâ en yuscene ev azâbun elîm(elîmun)....

Yusif Suresi, 25. Ayet: 1. ve istebekâ : ve koştular 2. el bâbe : kapı 3. ve kaddet
(kadde)
(kadde (kalın d ile yazılırsa))
(kudde) : ve yırttı
: (boyuna yırttı)
: (enine yırttı)
: (yırtıldı)

Yusif Suresi, 105. Ayet: Ve keeyyin min âyetin fîs semâvâti vel ardı yemurrûne aleyhâ ve hum anhâ mu’ridûn(mu’ridûne)....

Yusif Suresi, 105. Ayet: 1. ve keeyyin : ve (ne kadar) pek çok, nice 2. min âyetin : (âyetlerden) âyet, delil 3. fî es semâvâti : göklerde 4. ve el ardı...

Rəd Suresi, 6. Ayet: Ve yesta’cilûneke bis seyyieti kablel haseneti ve kad halet min kablihimul mesulât(mesulâtu), ve inne rabbeke lezû magfiretin lin nâsi alâ zulmihim, ve inne rabbeke le şedîdul ıkâb(ıkâbi)....

Rəd Suresi, 6. Ayet: 1. ve yesta'cilûne-ke : ve senden acele (acil) istiyorlar 2. bi es seyyieti : kötülüğü 3. kable el haseneti : iyilikten önce 4.

Rəd Suresi, 6. Ayet: Ve onlardan önce birçok cezalar gelip geçmiş olduğu halde, senden haseneden önce seyyiati (iyilikten önce kötülüğü) acele istiyorlar. Ve muhakkak ki; senin Rabbin, insanlar için, onların zulümlerine karşı mağfiret sahibidir. Ve muhakkak ki; Rabbinin ikabı elbette çok şiddetlidir....

Rəd Suresi, 6. Ayet: Bir de senden haseneden evvel seyyieyi isti'cal ediyorlar, halbuki önlerinde misal olacak ukubetler geçti ve hakıkat rabbın insanların zulümlerine karşı mağrifet sahibi, bununla beraber rabbın pek şedidül'ıkab...

Rəd Suresi, 22. Ayet: Vellezîne saberûbtigâe vechi rabbihim ve ekâmûs salâte ve enfekû mimmâ rezaknâhum sirren ve alâniyeten ve yedreûne bil hasenetis seyyiete ulâike lehum ukbed dâr(dâri). ...

Rəd Suresi, 22. Ayet: 1. vellezîne (ve ellezîne) : ve o kimseler 2. saberû : sabrettiler 3. ibtigâe : istedi 4. vechi rabbi-him : Rab'le...

Rəd Suresi, 22. Ayet: Onlar, sabırla Rab'lerinin vechini (Zat'ını, Zat'a ulaşmayı ve Allah'ın Zat'ını görmeyi) dileyenler ve namazı ikame edenler, onları rızıklandırdığımız şeylerden gizli ve açıkça infâk edenlerdir. Ve seyyiati, hasenat ile (iyilikle) savan kimselerdir. İşte onlar için, bu dünyanın (güzel bir) akıbeti (sonucu) vardır....

Rəd Suresi, 22. Ayet: Ve onlar ki Mevlâlarının rızasına ermek için sabretmekte, namazı dürüst kılmakda, kendilerine verdiğimiz rızıklardan gizli açık infak eylemektedirler, ve seyyieyi hasene ile defederler, işte bunlar, Dünya yurdunun ukbası onlara...

İbrahim Suresi, 4. Ayet: Ve mâ erselnâ min resûlin illâ bi lisâni kavmihî li yubeyyine lehum, fe yudillullâhu men yeşâu ve yehdî men yeşâ’(yeşâu), ve huvel azîzul hakîm(hakîmu)....

İbrahim Suresi, 4. Ayet: 1. ve mâ erselnâ : ve biz göndermedik 2. min resûlin : resûlden (resûl olarak) 3. illâ : ancak, dışında 4. bi lisâni <...

İbrahim Suresi, 9. Ayet: E lem ye’tikum nebeullezîne min kablikum kavmi nûhın ve âdin ve semûd(semûde), vellezîne min ba’dihim, lâ ya’lemuhum illallâh(illallâhu), câethum rusuluhum bil beyyinâti fe reddû eydiyehum fî efvâhihim ve kâlû innâ kefernâ bi mâ ursiltum bihî ve innâ le fî şekkin mimmâ ted’ûnenâ ileyhi murîb(murîbin)....

İbrahim Suresi, 9. Ayet: 1. e lem ye'ti-kum : size gelmedi mi 2. nebeu ellezîne : o kimselerin haberi 3. min kabli-kum : sizden önce 4. kavmi nûhın<...

İbrahim Suresi, 9. Ayet: Sizden öncekilerin, Nuh kavminin, Ad kavminin ve Semud kavminin ve onlardan sonra gelenlerin haberi size gelmedi mi? Onları, Allah'tan başkası bilemez. Onların resûlleri, onlara beyyinelerle (delillerle) geldiler. Fakat onlar, ellerini ağızlarına götürdüler (öfkelendiler). Ve şöyle dediler: “Gerçekten biz onunla gönderildiğiniz şeyi inkâr ettik. Ve muhakkak ki; biz, bizi kendisine (ona) davet ettiğiniz şeye karşı tereddüt ediyoruz, şüphe içindeyiz.”...

İbrahim Suresi, 9. Ayet: Size önünüzden geçenlerin haberleri gelmedi mi? Kavmi Nuhun, Âdın ve Semudun ve daha onlardan sonrakilerin ki tafsıllerini ancak Allah bilir, onlara resulleri beyyinelerle geldiler de ellerini ağızlarına ittiler ve biz dediler: sizin gönderildiğiniz şey'i tanımıyoruz ve biz, sizin bizi da'vet ettiğiniz şeyden bir şekk içindeyiz...

İbrahim Suresi, 17. Ayet: Yetecerreuhu ve lâ yekâdu yusîguhu ve ye’tîhil mevtu min kulli mekânin ve mâ huve bi meyyit(meyyitin), ve min verâihî azâbun galîz(galîzun)....

İbrahim Suresi, 17. Ayet: 1. yetecerreu-hu : onu yutmaya çalışır (çalışacak) 2. ve lâ yekâdu : ve olmayacak, olamayacak 3. yusîgu-hu : onu boğazdan kolayca geçirir 4.

Hicr Suresi, 39. Ayet: Kâle rabbi bi mâ agveytenî le uzeyyinenne lehum fil ardı ve le ugviyennehum ecmeîn(ecmeîne)....

Hicr Suresi, 39. Ayet: 1. kâle : dedi 2. rabbi : Rabbim 3. bi mâ : sebebiyle, dolayısıyla 4. agveyte-nî : beni sen azdırdın

Hicr Suresi, 90. Ayet: Aynı şekilde, o bölücülere/yemin edip duranlara da beyyineler indirmiştik....

Nəhl Suresi, 34. Ayet: Fe esâbehum seyyiâtu mâ amilû ve hâka bihim mâ kânû bihî yestehziûn(yestehziûne). ...

Nəhl Suresi, 34. Ayet: 1. fe esâbe-hum : artık, böylece onlara isabet etti (ulaştı) 2. seyyiâtu : kötülükler 3. mâ amilû : yaptıkları, amel ettikleri şeyler 4.

Nəhl Suresi, 39. Ayet: Li yubeyyine lehumullezî yahtelifûne fîhi ve li ya’lemellezîne keferû ennehum kânû kâzibîn(kâzibîne). ...

Nəhl Suresi, 39. Ayet: 1. li yubeyyine : açıklaması, bildirmesi için 2. lehum : onlara 3. ellezî yahtelifûne : onlar ihtilâfa düşerler 4. fî-hi

Nəhl Suresi, 44. Ayet: Bil beyyinâti vez zubur(zuburi), ve enzelnâ ileykez zikre li tubeyyine lin nâsi mâ nuzzile ileyhim ve leallehum yetefekkerûn(yetefekkerûne)....

Nəhl Suresi, 44. Ayet: 1. bi el beyyinâti : delillerle, beyyinelerle, ispat vasıtaları ile 2. ve ez zuburi (zebur) : ve semavî kitaplarla (Davut'a ait semavî kitap) 3. ve enzelnâ : ve biz indirdik Nəhl Suresi, 44. Ayet: Beyyinelerle (ispat vasıtaları ile) ve semavî kitaplarla (resûller gönderdik) onlara indirilenleri, insanlara beyan etmen (açıklaman) için sana da zikri (Kur'ân-ı Kerim'i) indirdik. Umulur ki böylece onlar, tefekkür ederler....

Nəhl Suresi, 44. Ayet: Beyyinelerle ve kitablarla; sana da bu zikri indirdik ki kendilerine indirileni nâsa anlatasın ve gerek ki tefekkür edeler...

Nəhl Suresi, 45. Ayet: E fe eminellezîne mekerû seyyiâti en yahsifallâhu bihimul arda ev ye’tiyehumul azâbu min haysu lâ yeş’urûn(yeş’urûne). ...

Nəhl Suresi, 45. Ayet: 1. e fe emin : artık emin mi oldular 2. ellezîne mekerû : tuzak kuranlar, hileler düzenleyenler 3. seyyiâti : kötülükler 4. en ...

Nəhl Suresi, 64. Ayet: Ve mâ enzelnâ aleykel kitâbe illâ li tubeyyine lehumullezîhtelefû fîhi ve huden ve rahmeten li kavmin yu’minûn(yu’minûne). ...

Nəhl Suresi, 64. Ayet: 1. ve mâ enzelnâ : ve biz indirmedik 2. aleyke el kitâbe : sana kitabı 3. illâ : den başka, hariç 4. li tubeyyine ...

Nəhl Suresi, 92. Ayet: Ve lâ tekûnû kelletî nekadat gazlehâ min ba’di kuvvetin enkâsâ(enkâsen), tettehızûne eymânekum dehalen beynekum en tekûne ummetun hiye erbâ min ummeh(ummetin), innemâ yeblûkumullâhu bih(bihî), ve le yubeyyinenne lekum yevmel kıyâmeti mâ kuntum fîhi tahtelifûn(tahtelifûne). ...

Nəhl Suresi, 92. Ayet: 1. ve lâ tekûnû : ve siz olmayın 2. kelletî (ke elletî) : o kimse (kadın) gibi 3. nekadat : çözdü, açtı 4. gazle-hâ

İsra Suresi, 38. Ayet: Kullu zâlike kâne seyyiuhu inde rabbike mekrûha(mekrûhen)....

İsra Suresi, 38. Ayet: 1. kullu : hepsi 2. zâlike : işte bunlar 3. kâne : oldu 4. seyyiu-hu : onun seyyiatleri (derecat kaybettiren şeyle...

İsra Suresi, 38. Ayet: İşte bütün bu seyyiatler (derecat kaybettirici şeyler), Rabbinin indinde (katında) mekruh (kerih) oldu....

İsra Suresi, 101. Ayet: Ve lekad âteynâ musa tis’a âyâtin beyyinâtin fes’el benî isrâîle iz câehum fe kâle lehu fir’avnu innî le ezunnuke yâ musa meshûrâ(meshûren)....

İsra Suresi, 101. Ayet: 1. ve lekad : ve andolsun 2. âteynâ : biz verdik 3. mûsâ : Musa 4. tis'a : dokuz

Kəhf Suresi, 10. Ayet: İz evel fityetu ilel kehfi fe kâlû rabbenâ âtinâ min ledunke rahmeten ve heyyi' lenâ min emrinâ reşedâ(reşeden)....

Kəhf Suresi, 10. Ayet: 1. iz evâ : sığındıkları zaman 2. el fityetu : gençler 3. ilel kehfi (ilâ el kehfi) : mağaraya 4. fe kâlû : o zama...

Kəhf Suresi, 15. Ayet: Hâulâi kavmunettehazû min dûnihî âliheh(âliheten), lev lâ ye'tûne aleyhim bi sultânin beyyin(beyyinin), fe men azlemu mimmenifterâ alâllâhi kezibâ(keziben)....

Kəhf Suresi, 15. Ayet: 1. hâulâi : işte bunlar 2. kavmu-nâ : bizim kavmimiz 3. ittehazû : edindiler 4. min dûni-hi : ondan başka

Kəhf Suresi, 16. Ayet: Ve izi'tezeltumûhum ve mâ ya'budûne illâllâhe fe'vû ilel kehfi yenşur lekum rabbukum min rahmetihî ve yuheyyi' lekum min emrikum mirfekâ(mirfekan)....

Kəhf Suresi, 16. Ayet: 1. ve izi'tezeltumû-hum
(i'tezele) : ve onlardan ayrıldığınız zaman
: (ayrıldı) 2. ve mâ ya'budûne : ve kul olduğunuz şeyler 3. illâllâhe (illâ allâhe) : Allah'tan başka

Kəhf Suresi, 47. Ayet: Ve yevme nuseyyirul cibâle ve terel arda bârizeten ve haşernâhum fe lem nugâdir minhum ehadâ(ehaden). ...

Kəhf Suresi, 47. Ayet: 1. ve yevme : ve o gün 2. nuseyyiru : yürüteceğiz 3. el cibâle : dağlar 4. ve tere : ve görürsün

Məryəm Suresi, 9. Ayet: Kâle kezâlik(kezâlike), kâle rabbuke huve aleyye heyyinun ve kad halaktuke min kablu ve lem teku şey’â(şey’en)....

Məryəm Suresi, 9. Ayet: 1. kâle : dedi 2. kezâlike : işte böyle 3. kâle : dedi 4. rabbu-ke : senin Rabbin

Məryəm Suresi, 21. Ayet: Kâle kezâlik(kezâliki), kâle rabbuki huve aleyye heyyin(heyyinun), ve li nec’alehû âyeten lin nâsi ve rahmeten minnâ, ve kâne emren makdıyyâ(makdıyyen)....

Məryəm Suresi, 21. Ayet: 1. kâle : dedi 2. kezâliki : işte böyle 3. kâle : dedi 4. rabbu-ki : senin Rabbin

Məryəm Suresi, 73. Ayet: Ve izâ tutlâ aleyhim âyâtunâ beyyinâtin kâlellezîne keferû lillezîne âmenû eyyul ferîkayni hayrun makâmen ve ahsenu nediyyâ(nediyyen)....

Məryəm Suresi, 73. Ayet: 1. ve izâ tutlâ : ve okunduğu zaman 2. aleyhim : onlara 3. âyâtu-nâ : âyetlerimiz 4. beyyinâtin : beyan edilerek, ...

Taha Suresi, 44. Ayet: Fe kûlâ lehu kavlen leyyinen leallehu yetezekkeru ev yahşâ....

Taha Suresi, 44. Ayet: 1. fe : o zaman 2. kûlâ : ikiniz söyleyin 3. lehu : ona 4. kavlen : söz

Taha Suresi, 72. Ayet: Kâlû len nu’sireke alâ mâ câenâ minel beyyinâti vellezî fataranâ fakdi mâ ente kâd(kâdin), innemâ takdî hâzihil hayâted dunyâ. ...

Taha Suresi, 72. Ayet: 1. kâlû : dediler 2. len nu'sire-ke : asla seni tercih etmeyiz, üstün tutmayız 3. alâ mâ câe-nâ : bize gelenlere karşı 4. min e...

Taha Suresi, 112. Ayet: Kim, bir mü'min olarak, iyi iyi amel (ve hareket) lerde bulunursa o, ne (seyyiâtının) artırılmasından, ne (hasenatının) ekşitilmesinden endîşe etmez. ...

Taha Suresi, 133. Ayet: Ve kâlû lev lâ ye’tînâ bi âyetin min rabbih(rabbihî), e ve lem te’tihim beyyinetu mâ fîs suhufil ûlâ....

Taha Suresi, 133. Ayet: 1. ve kâlû : ve dediler 2. lev lâ : olsa olmaz mı 3. ye'tî-nâ bi : bize getirir 4. âyetin : âyet

Taha Suresi, 133. Ayet: “Bize Rabbinden bir âyet getirse olmaz mı? Evvelki sahifelerde beyyineler (ispat vasıtaları, deliller) onlara gelmedi mi?” dediler....

Taha Suresi, 133. Ayet: 'Bize hiç olmazsa bir ayet (mucize) getirmeliydi!,' dediler. Daha önceki kitaplarda bulunan beyyine (delil) kendilerine gelmedi mi?...

Taha Suresi, 133. Ayet: Birde rabbından bir âyet getirse ya! Dediler, yâ kendilerine evvelki kitablardakinin beyyinesi gelmedimi ki?...

Həcc Suresi, 5. Ayet: Yâ eyyuhen nâsu in kuntum fî raybin minel ba’si fe innâ halaknâkum min turâbin summe min nutfetin summe min alakatin summe min mudgatin muhallekatin ve gayri muhallekatin li nubeyyine lekum, ve nukırru fîl erhâmi mâ neşâu ilâ ecelin musemmen summe nuhricukum tıflen summe li teblugû eşuddekum ve minkum men yuteveffâ ve minkum men yuraddu ilâ erzelil umuri li keylâ ya’leme min ba’di ilmin şey’â(şey’an), ve terel arda hâmideten fe izâ enzelnâ aleyhel mâehtezzet ve rabet ve enbetet min kulli zevcin ...

Həcc Suresi, 5. Ayet: 1. yâ eyyuhâ en nâsu : ey insanlar 2. in kuntum : eğer siz iseniz 3. fî : içinde 4. raybin : şüphe

Həcc Suresi, 16. Ayet: Ve kezâlike enzelnâhu âyâtin beyyinâtin ve ennallâhe yehdî men yurîd(yurîdu)....

Həcc Suresi, 16. Ayet: 1. ve kezâlike : ve işte böylece 2. enzelnâ-hu : onu indirdik 3. âyâtin : âyetler 4. beyyinâtin : beyyineler, açık...

Həcc Suresi, 16. Ayet: Ve işte biz onu böyle «âyâti beyyinat» olarak indirdik ve çünkü Allah istediğine hidayet eder...

Həcc Suresi, 45. Ayet: Fe ke eyyin min karyetin ehleknâhâ ve hiye zâlimetun fe hiye hâviyetun alâ urûşihâ ve bi’rin muattalatin ve kasrın meşîd(meşîdin). ...

Həcc Suresi, 45. Ayet: 1. fe ke eyyin : böylece niceleri gibi 2. min karyetin : ülkelerden 3. ehleknâ-hâ : onu helâk ettik 4. ve hiye : c...

Həcc Suresi, 48. Ayet: Ve ke eyyin min karyetin emleytu lehâ ve hiye zâlimetun summe ehaztuhâ, ve ileyyel masîr(masîru)....

Həcc Suresi, 48. Ayet: 1. ve ke eyyin : ve niceleri gibi 2. min karyetin : ülkelerden 3. emleytu : mühlet verdim 4. lehâ : ona ...

Həcc Suresi, 72. Ayet: Ve izâ tutlâ aleyhim âyâtunâ beyyinâtin ta’rifu fî vucûhillezîne keferûl munker(munkere), yekâdûne yestûne billezîne yetlûne aleyhim âyâtinâ, kul e fe unebbiukum bi şerrin min zâlikum, en nâr(nâru), vaadehallâhullezîne keferû, ve bi’sel masîr(masîru)....

Həcc Suresi, 72. Ayet: 1. ve izâ tutlâ : ve okunduğu zaman 2. aleyhim : onlara 3. âyâtu-nâ : âyetlerimiz 4. beyyinâtin : açıklanmış, apaç...

Həcc Suresi, 72. Ayet: Kendilerine karşı âyetlerimiz birer beyyine olarak okunduğu zaman da o kâfirlerin yüzlerinde münkirliklerini tanırsın, hemen hemen karşılarında âyetlerimizi tilâvet edenlere saldırıverecek gibi olurlar, de ki: şimdi size ondan daha şer olanını haber vereyim mi? Ateş, Allah onu küfredenlere va'd buyurdu, ki o ne fena akıbettir...

Möminun Suresi, 15. Ayet: Summe innekum ba'de zâlike le meyyitûn(meyyitûne)....

Möminun Suresi, 15. Ayet: 1. summe : sonra 2. inne-kum : muhakkak siz 3. ba'de zâlike : bundan sonra 4. le meyyitûn : mutlaka ölecek olanlar...

Möminun Suresi, 96. Ayet: İdfa’ billetî hiye ahsenus seyyieh(seyyiete), nahnu a’lemu bi mâ yasıfûn(yasıfûne)....

Möminun Suresi, 96. Ayet: 1. idfa' : uzaklaştır, yok et 2. billetî (bi elletî) : ki onunla 3. hiye : o 4. ahsen : en güzel

Möminun Suresi, 96. Ayet: Seyyiati (kötülüğü), en güzel olanla yok et. Biz, (onların) vasıflandırdıklarını en iyi biliriz....

Nur Suresi, 1. Ayet: Sûratun enzelnâhâ ve faradnâhâ ve enzelnâ fîhâ âyâtin beyyinâtin leallekum tezekkerûn(tezekkerûne)....

Nur Suresi, 1. Ayet: 1. sûratun : bir suredir 2. enzelnâ-hâ : onu biz indirdik 3. ve faradnâ-hâ : ve onu biz farz kıldık 4. ve enzelnâ ...

Nur Suresi, 15. Ayet: İz telâkkavnehu bi elsinetikum ve tekûlûne bi efvâhikum mâ leyse lekum bihî ilmun ve tahsebûnehu heyyinen ve huve indallâhi azîm(azîmun)....

Nur Suresi, 15. Ayet: 1. iz : olduğu zaman 2. telâkkavne-hu : onu telâkki ediyorsunuz, öğreniyorsunuz, soruyorsunuz 3. bi elsineti-kum : dillerinizle 4.

Nur Suresi, 18. Ayet: Ve yubeyyinullâhu lekumul âyât(âyâti), vallâhu alîmun hakîm(hakîmun)....

Nur Suresi, 18. Ayet: 1. ve yubeyyinullâhu : ve Allah beyan ediyor, açıklıyor 2. lekum el âyâti : size âyetleri 3. vallâhu (ve allâhu) : ve Allah 4. ...

Nur Suresi, 34. Ayet: Ve lekad enzelnâ ileykum âyâtin mubeyyinâtin ve meselen minellezîne halev min kablikum ve mev’izaten lil muttekîn(muttekîne)....

Nur Suresi, 34. Ayet: 1. ve lekad : ve andolsun 2. enzelnâ : indirdik 3. ileykum : size 4. âyâtin : âyetler

Nur Suresi, 46. Ayet: Le kad enzelnâ âyâtin mubeyyinât(mubeyyinâtin), vallâhu yehdî men yeşâu ilâ sırâtın mustakîm(mustakîmin)....

Nur Suresi, 46. Ayet: 1. lekad : andolsun 2. enzelnâ : indirdik 3. âyâtin : âyetler 4. mubeyyinâtin : açıklanmış

Nur Suresi, 58. Ayet: Yâ eyyuhâllezîne âmenû li yeste’zinkumullezîne meleket eymânukum vellezîne lem yeblugûl hulume minkum selâse merrât(merrâtin), min kabli salâtil fecri, ve hînetedaûne siyâbekum minez zahîrat(zahîrati), ve min ba’di salâtil ışâi, selâsu avrâtin lekum, leyse aleykum ve lâ aleyhim cunâhun ba’de hunn(hunne), tavvâfûne aleykum ba’dukum alâ ba’d(ba’dın), kezâlike yubeyyinullâhu lekumul âyât(âyâti), vallâhu alîmun hakîm(hakîmun)....

Nur Suresi, 58. Ayet: 1. yâ eyyuhâ : ey, ya 2. ellezîne âmenû : Allah'a ulaşmayı dileyenler, âmenû olanlar 3. li yeste'zin-kum : sizden izin istesinler 4. Nur Suresi, 59. Ayet: Ve izâ belegal etfâlu minkumul hulume felyeste'zinû kemeste'zenellezîne min kablihim, kezâlike yubeyyinullâhu lekum âyâtih(âyâtihî), vallâhu alîmun hakîm(hakîmun)....

Nur Suresi, 59. Ayet: 1. ve izâ belegâ : ve ulaştığı, eriştiği zaman 2. el etfâlu : çocuklar 3. min-kum : sizden 4. hulume : erginlik ça...

Nur Suresi, 61. Ayet: Leyse alel a'mâ haracun ve lâ alel a'raci haracun ve lâ alel marîdı haracun ve lâ alâ enfusikum en te'kulû min buyûtikum ev buyûti âbâikum ev buyûti ummehâtikum ev buyûti ihvânikum ev buyûti ehavâtikum ev buyûti a'mâmikum ev buyûti ammâtikum ev buyûti ahvâlikum ev buyûti hâlâtikum ev mâ melektum mefâtihahû ev sadîkıkum, leyse aleykum cunâhun en te'kulû cemîan ev eştâtâ(eştâten), fe izâ dahaltum buyûten fe sellimû alâ enfusikum tehıyyeten min indillâhi mubareketen tayyibeh(tayyibeten), kezâlike y...

Nur Suresi, 61. Ayet: 1. leyse : değil 2. alâ : üzerine 3. el a'mâ : âmâ, kör 4. haracun : güçlük, zorluk

Furqan Suresi, 70. Ayet: İllâ men tâbe ve âmene ve amile amelen sâlihan fe ulâike yubeddilullâhu seyyiâtihim hasenât(hasenâtin), ve kânallâhu gafûren rahîmâ(rahîmen)....

Furqan Suresi, 70. Ayet: 1. illâ : ancak 2. men : kim 3. tâbe : tövbe etti 4. ve âmene : ve mü'min oldu

Furqan Suresi, 70. Ayet: Ancak kim (mürşidi önünde) tövbe eder (böylece kalbine îmân yazılıp, îmânı artan) mü'min olur ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaparsa, o taktirde işte onların, Allah seyyiatlerini (günahlarını) hasenata (sevaba) çevirir. Ve Allah, Gafur'dur (günahları sevaba çevirendir), Rahîm'dir (rahmet nuru gönderendir)....

Furqan Suresi, 70. Ayet: Ancak tevbe ve iyman edip salih bir amel işleyenler başka, çünkü bunların seyyiatını Allah hasenâta tebdil eder ve Allah gafûr, rahîm bulunuyor...

Nəml Suresi, 46. Ayet: Kâle yâ kavmi lime testa’cilûne bîs seyyieti kablel haseneh(haseneti), lev lâ testagfirûnallâhe leallekum turhamûn(turhamûne)....

Nəml Suresi, 46. Ayet: 1. kâle : dedi 2. yâ kavmi : ey kavmim 3. lime : neden, niçin 4. testa'cilûne : acele istiyorsunuz, acele ediyorsu...

Nəml Suresi, 46. Ayet: (Salih A.S) dedi ki: "Ey kavmim! Niçin hasenattan önce seyyiat için acele ediyorsunuz? Allah'tan mağfiret dileseniz olmaz mı? Böylece rahmet olunasınız diye."...

Nəml Suresi, 46. Ayet: ey benim kavmim! dedi: niçin haseneden önce seyyieyi iviyorsunuz? Ne olur Allaha istiğfar etseniz, belki rahmetine nâil olursunuz...

Nəml Suresi, 49. Ayet: Kâlû tekâsemû billâhi le nubeyyitennehu ve ehlehu summe le nekûlenne li veliyyihî mâ şehidnâ mehlike ehlihî ve innâ le sâdikûn(sâdikûne)....

Nəml Suresi, 49. Ayet: 1. kâlû : dediler 2. tekâsemû : (karşılıklı) kasem ediyorlar, yemin ediyorlar 3. billâhi (bi allâhi) : Allah'a 4. le <...

Nəml Suresi, 90. Ayet: Ve men câe bis seyyieti fe kubbet vucûhuhum fîn nâr(nâri), hel tuczevne illâ mâ kuntum ta’melûn(ta’melûne)....

Nəml Suresi, 90. Ayet: 1. ve men : ve kim 2. câe : geldi 3. bi es seyyieti : seyyiat, kaybedilen dereceler 4. fe : artık

Nəml Suresi, 90. Ayet: Ve kim seyyiat ile (kaybettiği dereceler, kazandığı derecelerden fazla olarak) geldiyse, işte o zaman onlar, yüzüstü ateşe atıldı (atılır). Yapmış olduklarınızdan başka bir şeyle mi cezalandırılıyorsunuz?...

Nəml Suresi, 90. Ayet: Ve her kim seyyie ile gelirse artık onların yüzleri ateşte sürtülür. Siz başka değil, ancak işlemiş olduğunuz şey ile cezalanacaksınızdır....

Qəsəs Suresi, 36. Ayet: Fe lemmâ câehum mûsâ bi ayâtinâ beyyinâtin kâlû mâ hâzâ illâ sihrun mufteren ve mâ semi’nâ bi hâzâ fî âbâinel evvelîn(evvelîne). ...

Qəsəs Suresi, 36. Ayet: 1. fe : böylece 2. lemmâ : olduğu zaman 3. câe-hum : onlara geldi 4. mûsâ : Musa

Qəsəs Suresi, 54. Ayet: Ulâike yu’tevne ecrehum merreteyni bimâ saberû ve yedraûne bil hasenetis seyyiete ve mimmâ razaknâhum yunfikûn(yunfikûne)....

Qəsəs Suresi, 54. Ayet: 1. ulâike : işte onlar 2. yu'tevne : verilir 3. ecre-hum : onların ecirleri, ücretleri 4. merreteyni : iki kez, ik...

Qəsəs Suresi, 54. Ayet: İşte onlardır ki; onlara sabırları sebebiyle ecirleri (sevapları) iki kat verilir. Ve onlar, seyyiati (kötülüğü) hasenat (iyilik) ile savarlar. Ve onlara verdiğimiz (manevî) rızıktan infâk ederler....

Qəsəs Suresi, 84. Ayet: Men câe bil haseneti fe lehu hayrun minhâ ve men câe bis seyyieti fe lâ yuczellezîne amilûs seyyiâti illâ mâ kânû ya’melûn(ya’melûne)....

Qəsəs Suresi, 84. Ayet: 1. men : kim 2. câe : geldi 3. bi : ile 4. el haseneti : hasene, iyilik, sevap

Qəsəs Suresi, 84. Ayet: Kim hasenat ile (pozitif dereceler ile) gelirse o taktirde ona, ondan daha hayırlısı vardır. Ve kim seyyiat ile (negatif dereceler ile) gelirse, işte o zaman kötü amel yapanlar "yaptıklarından başkası (fazlası) ile cezalandırılmazlar. (Derecat kaybedenlerin cezası kazandıkları dereceler kaybettikleri derecelerden çıkarıldıktan sonra kalan dereceşer kadardır.)...

Qəsəs Suresi, 84. Ayet: Her kim hasene ile gelirse o vakıt ona ondan daha hayırlısı var, her kim de seyyie ile gelirse seyyiat yapanlar hep yaptıklariyle cezalanırlar...

Ənkəbut Suresi, 4. Ayet: Em hasibellezîne ya’melûnes seyyiâti en yesbikûnâ, sâe mâ yahkumûn(yahkumûne)....

Ənkəbut Suresi, 4. Ayet: 1. em : yoksa, veya 2. hasibe : hesap etti, zannetti 3. ellezîne : o kimseler, onlar 4. ya'melûne : yaparlar, yapı...

Ənkəbut Suresi, 4. Ayet: Yoksa seyyiat işleyenler (kötülük yapanlar), Bizim imtihanımızı geçeceklerini mi sandılar? Hüküm verdikleri şey ne kötü!...

Ənkəbut Suresi, 7. Ayet: Vellezîne âmenû ve amilûs sâlihâti le nukeffiranne anhum seyyiâtihim ve le necziyennehum ahsenellezî kânû ya’melûn(ya’melûne)....

Ənkəbut Suresi, 7. Ayet: 1. ve : ve 2. ellezîne : onlar 3. âmenû : âmenû oldular (hayattayken Allah'a ulaşmayı dilediler) 4. ve amilû es sâlihâti

Ənkəbut Suresi, 7. Ayet: Ve âmenû olanlar (hayattayken Allah'a ulaşmayı dileyenler) ve salih amel (nefs tezkiyesi) yapanlar, onların seyyiatlerini (günahlarını) mutlaka örteceğiz ve onları mutlaka yaptıklarının daha ahseni (güzeli) ile mükâfatlandıracağız....

Ənkəbut Suresi, 35. Ayet: Ve lekad tereknâ minhâ âyeten beyyineten li kavmin ya’kılûn(ya’kılûne)....

Ənkəbut Suresi, 35. Ayet: 1. ve lekad : ve andolsun ki 2. tereknâ : biz bıraktık 3. min-hâ : ondan 4. âyeten : âyet, delil

Ənkəbut Suresi, 35. Ayet: Ve celâlim hakkı için ondan bir âyet (bir nişane) bırakmışızdır ki teakkul edecek bir kavm için beyyine olsun...

Ənkəbut Suresi, 39. Ayet: Ve kârûne ve fir’avne ve hâmâne ve lekad câehum mûsâ bil beyyinâti festekberû fîl ardı ve mâ kânû sâbikîn(sâbikîne)....

Ənkəbut Suresi, 39. Ayet: 1. ve kârûne : ve Karun 2. ve fir'avne : ve firavun 3. ve hâmâne : ve Haman 4. ve lekad : ve andolsun

Ənkəbut Suresi, 39. Ayet: Ve andolsun ki Karun, firavun ve Haman'a, Musa (A.S) beyyinelerle (açık delillerle) geldi. Fakat onlar, yeryüzünde kibirlendiler. Ve onlar, (azabımızdan) kurtulanlar olmadılar....

Ənkəbut Suresi, 39. Ayet: Karuna ve Fir'avne ve Hamâne de, celâlim hakkı için onlara Musâ beyyinelerle geldi de onlar o yerde kibirlenib kafa tuttular, halbuki önüne geçecek değillerdi...

Ənkəbut Suresi, 39. Ayet: Ve Karun'u ve Fir'avun'u ve Hâmân'ı da (helâk ettik). Andolsun ki, onlara Mûsa beyyineler ile gelmişti. Fakat onlar yeryüzünde böbürlendiler. Halbuki, onlar (helâkin) önüne geçecek kimseler değildiler....

Ənkəbut Suresi, 49. Ayet: Bel huve âyâtun beyyinâtun fî sudûrillezîne ûtûl ilm(ilme), ve mâ yechadu bi âyâtinâ illez zâlimûn(zâlimûne)....

Ənkəbut Suresi, 49. Ayet: 1. bel : hayır 2. huve : o 3. âyâtun : âyetler 4. beyyinâtun : beyan olunan Ənkəbut Suresi, 60. Ayet: Ve keeyyin min dâbbetin lâ tahmilu rızkahâ allâhu yerzukuhâ ve iyyâkum ve huves semîul alîm(alîmu)....

Ənkəbut Suresi, 60. Ayet: 1. ve keeyyin : ve nice 2. min : dan 3. dâbbetin : hayvan 4. lâ tahmilu : taşımaz

Rum Suresi, 9. Ayet: E ve lem yesîrû fîl ardı fe yenzurû keyfe kâne âkıbetullezîne min kablihim, kânû eşedde minhum kuvveten, ve esârûl arda ve amerûhâ eksera mimmâ amerûhâ ve câethum rusuluhum bil beyyinât(beyyinâti), fe mâ kânallâhu li yazlimehum ve lâkin kânû enfusehum yazlimûn(yazlimûne)....

Rum Suresi, 9. Ayet: 1. e : mı 2. ve : ve 3. lem yesîrû : dolaşmıyorlar 4. fî el ardı : yeryüzünde

Rum Suresi, 9. Ayet: Onlar, yeryüzünde dolaşmıyorlar mı ki onlardan öncekilerin akıbetinin nasıl olduğuna baksınlar? Kuvvet bakımından onlardan daha güçlüydüler ve yeri (toprağı) altüst etmişlerdi. Onların imar ettiklerinden daha çok imar etmişlerdi. Onların resûlleri onlara beyyinelerle (ispat vasıtaları ve delillerle) gelmişti. Allah, onlara zulmetmiyordu ve lâkin onlar kendi nefslerine zulmediyorlardı....

Rum Suresi, 9. Ayet: Ya Yer yüzünde gezib bir bakmadılar da mı? Nasıl olmuş akıbeti kendilerinden evvelkilerin? Kuvvetçe kendilerinden daha şiddetli idiler, Arzı aktarmışlar ve onu kendilerinin ı'marından ziyade ı'mar etmişlerdi, Peygamberleri de onlara beyyinat ile gelmişlerdi, demek Allah onlara zulmetmiyordu velâkin kendileri nefislerine zulmediyorlardı...

Rum Suresi, 19. Ayet: Yuhricul hayye minel meyyiti ve yuhricul meyyite minel hayyi ve yuhyil arda ba’de mevtihâ, ve kezâlike tuhrecûn(tuhrecûne)....

Rum Suresi, 19. Ayet: 1. yuhricu : çıkarır 2. el hayye : diri, canlı 3. min el meyyiti : ölüden 4. ve yuhricu : ve çıkarır

Loğman Suresi, 34. Ayet: İnnallâhe indehu ilmus sâah(sâati), ve yunezzilul gays(gayse), ve ya’lemu mâ fîl erhâm(erhâmi), ve mâ tedrî nefsun mâzâ teksibu gadâ(gaden), ve mâ tedrî nefsun bi eyyi ardın temût(temûtu), innallâhe alîmun habîr(habîrun). ...

Loğman Suresi, 34. Ayet: 1. innallâhe (inne allâhe) : muhakkak ki Allah 2. inde-hu : onun yanında, katında 3. ilmu es sâati : saatin ilmi, bilgisi 4. ve...

Əhzab Suresi, 30. Ayet: Yâ nisâen nebiyyi men ye’ti min kunne bi fâhışetin mubeyyinetin yudâ’af lehel’azâbu dı’feyn(dı’feyni), ve kâne zâlike alâllâhi yesîrâ(yesîran)....

Əhzab Suresi, 30. Ayet: 1. yâ : ey 2. nisâe : kadınlar 3. en nebiyyi : nebî, peygamber 4. men : kim Səba Suresi, 43. Ayet: Ve izâ tutlâ aleyhim âyâtunâ beyyinâtin kâlû mâ hâzâ illâ raculun yurîdu en yasuddekum ammâ kâne ya’budu âbâukum, ve kâlû mâ hâzâ illâ ifkun mufterâ(mufteran) ve kâlellezîne keferû lil hakkı lemmâ câehum in hâzâ illâ sihrun mubîn(mubînun)....

Səba Suresi, 43. Ayet: 1. ve izâ tutlâ : ve okunduğu zaman 2. aleyhim : onlara 3. âyâtu-nâ : âyetlerimiz 4. beyyinâtin : apaçık, açıkça

Səba Suresi, 43. Ayet: Karşılarında açık beyyineler halinde âyetlerimiz tilâvet olunduğu zaman o zalimler: «bu başka değil, sırf sizi atalarınızın taptığı ma'budlardan men'etmek isteyen bir adam» dediler ve «bu (Kur'an) başka bir şey değil, sırf uydurulmuş bir iftira» dediler ve o küfredenler hak kendilerine geldiği vakıt bu apaçık bir sihirden başka bir şey değil, dediler...

Fatir Suresi, 9. Ayet: Vallâhullezî, erseler rîyâha fe tusîru sehâben fe suknâhu ilâ beledin meyyitin fe ahyeynâ bihil arda ba’de mevtihâ, kezâliken nuşûr(nuşûru)....

Fatir Suresi, 9. Ayet: 1. vallâhu (ve allâhu) : ve Allah 2. ellezî : onlar 3. ersele : gönderdi 4. er rîâha : rüzgâr(lar)

Fatir Suresi, 10. Ayet: Men kâne yurîdul izzete fe lillâhil izzetu cemîâ(cemîan), ileyhi yes’adul kelimut tayyibu vel amelus sâlihu yerfeuh(yerfeuhu), vellezîne yemkurûnes seyyiâti lehum azâbun şedîd(şedîdun), ve mekru ulâike huve yebûr(yebûru)....

Fatir Suresi, 10. Ayet: 1. men : kim, kimse 2. kâne : oldu 3. yurîdu : istiyor 4. el izzete : izzet Fatir Suresi, 25. Ayet: Ve in yukezzibûke fe kad kezzebellezîne min kablihim, câethum rusuluhum bil beyyinâti ve biz zuburi ve bil kitâbil munîr(munîri)....

Fatir Suresi, 25. Ayet: 1. ve in : ve eğer 2. yukezzibû-ke : seni yalanlıyorlar 3. fe : artık, oysa 4. kad : olmuştu

Fatir Suresi, 25. Ayet: Ve eğer seni tekzip ediyorlarsa (yalanlıyorlarsa), o taktirde (bil ki) onlardan öncekiler de (resûllerini) yalanlamışlardı. Onların resûlleri, onlara beyyineler (mucizeler, açık deliller) ve zuburi (sayfalar) ve nurlandırıcı kitap getirdiler....

Fatir Suresi, 25. Ayet: Seni tekzib ediyorlarsa bunlardan evvelkiler de tekzib etmişlerdi, onlara Peygamberleri beyyinelerle, suhuflarla ve nurlu kitab ile gelmişlerdi...

Fatir Suresi, 40. Ayet: Kul ereeytum şurekâekumullezîne ted’ûne min dûnillâh(dûnillâhi), erûnî mâzâ halakû minel ardı em lehum şirkun fîs semâvât(semâvâti), em âteynâhum kitâben fe hum alâ beyyinetin minh(minhu), bel in yaıduz zâlimûne ba’duhum ba’dan illâ gurûrâ(gurûran)....

Fatir Suresi, 40. Ayet: 1. kul : de, söyle 2. e reeytum : siz gördünüz mü 3. şurekâe-kum : sizin ortaklarınız 4. ellezîne : ki onlar<...

Fatir Suresi, 40. Ayet: De ki: “Allah'tan başka taptığınız ortaklarınızı gördünüz mü? Bana gösterin! Yerden (topraktan) ne halkettiler (yarattılar). Veya onların göklerde ortakları mı var? Yoksa onlara kitap mı verdik de onlar, ondan (o kitaptan) bir beyyine (delil) üzerindeler mi (üzerinde mi oldular)? Hayır, zalimler sadece birbirlerine aldatıcı şeyler vaadederler.”...

Fatir Suresi, 40. Ayet: De ki gördünüz a o Allahın berîsinden yalvardığınız şeriklerinizi? Gösterin bana onlar bu Arzdan hangi cüz'ü yaratmışlar? Yoksa onların gökler de mi bir ortaklığı var? Yoksa kendilerine bir kitab vermişiz de ondan bir beyyine üzerinde mi bulunuyorlar? Hayır o zalimler birbirlerine aldatmadan başka bir va'dde bulunmuyorlar....

Fatir Suresi, 40. Ayet: De ki: «Gördünüz mü Allah'tan gayrı kendilerine ibadet ettiğiniz şeriklerinizi? Bana gösteriniz, yerden neyi yaratmışlardır? Yoksa onlar için göklerde bir ortaklık var mıdır?» Yoksa onlara bir kitap vermişiz de, artık onlar ondan bir beyyine üzerine mi bulunuyorlar? Hayır, o zalimlerin bazısı bazısına aldanıştan başka bir vaadde bulunmazlar....

Fatir Suresi, 43. Ayet: İstikbâren fîl ardı ve mekres seyyii, ve lâ yahîkul mekrus seyyiu illâ bi ehlih(ehlihî), fe hel yenzurûne illâ sunnetel evvelîn(evvelîne), fe len tecide li sunnetillâhi tebdîlâ(tebdîlen), ve len tecide li sunnetillâhi tahvîlâ(tahvîlen)....

Fatir Suresi, 43. Ayet: 1. istikbâren : büyüklenerek, kibirlenerek kötülük düzenlediler 2. fî el ardı : arzda, yeryüzünde 3. ve mekre es seyyii : ve kötülük düzeni, kötü hile 4.

Saffat Suresi, 58. Ayet: E fe mâ nahnu bi meyyitîn(meyyitîne). ...

Saffat Suresi, 58. Ayet: 1. e fe : artık, öyle mi 2. mâ nahnu : biz değiliz 3. bi meyyitîne : ölüler...

Zümər Suresi, 30. Ayet: İnneke meyyitun ve innehum meyyitûn(meyyitûne). ...

Zümər Suresi, 30. Ayet: 1. Inne-ke : muhakkak ki sen 2. meyyitun : meyyit, ölümlü 3. ve inne-hum : ve muhakkak ki onlar 4. meyyitûne : mey...

Zümər Suresi, 30. Ayet: Muhakkak ki sen de meyyitsin (ölümlüsün). Ve muhakkak ki onlar da meyyit (ölümlüler)....

Zümər Suresi, 48. Ayet: Ve bedâ lehum seyyiâtu mâ kesebû ve hâka bihim mâ kânû bihî yestehziûn(yestehziûne). ...

Zümər Suresi, 48. Ayet: 1. ve bedâ : ve ortaya çıktı, aşikâr oldu 2. lehum : onlara 3. seyyiâtu : kötülükler, günahlar 4. mâ : şey

Zümər Suresi, 48. Ayet: Ve kazandıkları seyyiat (günahlar ve kötülükler) onlara aşikâr oldu. Ve alay etmiş oldukları şey (azap) onları kuşattı....

Zümər Suresi, 51. Ayet: Fe esâbehum seyyiâtu mâ kesebû, vellezîne zalemû min hâulâi se yusîbuhum seyyiâtu mâ kesebû ve mâ hum bi mu’cizîn(bimu’cizîne). ...

Zümər Suresi, 51. Ayet: 1. fe : böylece, artık 2. esâbe-hum : onlara isabet etti 3. seyyiâtu : kötülükler, günahlar 4. mâ : şey ...

Zümər Suresi, 51. Ayet: Böylece kazandıkları şey, seyyiat (günahlar, kötülükler olarak), onlara isabet etti. Ve bunlardan zulmetmiş olanlara, kazandıkları şey (olan) seyyiat, yakında isabet edecek. Ve onlar, aciz bırakabilecek (azabı önleyebilecek) güce sahip değiller....

Mömin Suresi, 9. Ayet: Vekıhimus seyyiât(seyyiâti), ve men tekıs seyyiâti yevme izin fe kad rahimteh(rahimtehu) ve zâlike huvel fevzul azîm(azîmu). ...

Mömin Suresi, 9. Ayet: 1. vekı-him : onları koru 2. es seyyiâti : kötülükler, kaybedilen dereceler 3. ve men : ve kim 4. tekı : sen korud...

Mömin Suresi, 9. Ayet: Onları kötülüklerden koru. Ve Sen, kimi izin günü seyyiatlerden (günahlardan) korursan o zaman onlara rahmet etmiş olursun. Ve işte o, fevzül azîmdir (en büyük kurtuluştur)....

Mömin Suresi, 22. Ayet: Zâlike bi ennehum kânet te’tîhim rusuluhum bil beyyinâti fe keferû fe ehazehumullâh(ehazehumullâhu), innehu kaviyyun şedîdul ikâb(ikâbi)....

Mömin Suresi, 22. Ayet: 1. zâlike : işte bu 2. bi enne-hum : onların ..... olması sebebiyle 3. kânet : oldu 4. te'tî-him : onlara geldi

Mömin Suresi, 22. Ayet: İşte bu, onlara resûller beyyinelerle gelmiş olduğu halde, inkâr etmeleri sebebiyledir. Böylece Allah onları yakaladı. Muhakkak ki O, kuvvetlidir ve ikabı (cezası) şiddetlidir....

Mömin Suresi, 22. Ayet: O, şundan idi ki onlara Resulleri beyyinelerle geliyorlardı da küfrettiler, Allah da tuttu kendilerini alıverdi, çünkü onun kuvveti çok, ıkabı şiddetlidir...

Mömin Suresi, 28. Ayet: Ve kâle raculun mû’minun min âli fir’avne yektumu îmânehû e taktulûne raculen en yekûle rabbiyallâhu ve kad câekum bil beyyinâti min rabbikum, ve in yeku kâziben fe aleyhi kezibuh(kezibuhu), ve in yeku sâdikan yusibkum ba’dullezî yeidukum, innallâhe lâ yehdî men huve musrifun kezzâb(kezzâbun). ...

Mömin Suresi, 28. Ayet: 1. ve kâle : ve dedi 2. raculun : bir adam 3. mû'minun : mü'min, âmenû olan 4. min : den ...

Mömin Suresi, 28. Ayet: Ve firavun ailesinden îmânını gizleyen mü'min bir adam şöyle dedi: "Bir adamı, 'Rabbim Allah'tır.' demesinden dolayı mı öldüreceksiniz? Ve o, Rabbinizden size beyyineler (belgeler, deliller) ile geldi. Eğer yalancı ise yalanı kendi aleyhinedir. Ve eğer sadık (doğru söyleyen) ise vaadettiklerinin bir kısmı size isabet edecektir. Muhakkak ki Allah, çok yalan söyleyen, haddı aşan kişiyi hidayete erdirmez."...

Mömin Suresi, 28. Ayet: Âli Fir'avnden mü'min bir er de -ki iymanını saklıyordu- â, dedi: bir adamı rabbım Allah diyor diye öldürecek misiniz? Size rabbınızdan beyyinelerle de gelmiş iken? Hem o bir yalancı ise çok sürmez yalanı boynuna geçer, fakat doğru ise size yaptığı vaîdlerin bir kısmı olsun başınıza gelir, şübhe yok ki Allah musrif bir yalancıyı doğru yola çıkarmaz...

Mömin Suresi, 34. Ayet: Ve lekad câekum yûsufu min kablu bil beyyinâti fe mâ ziltum fî şekkin mimmâ câekum bih(bihî), hattâ izâ heleke kultum len yeb’asallâhu min ba’dihî resûlâ(resûlen), kezâlike yudıllullâhu men huve musrifun murtâb(murtâbun). ...

Mömin Suresi, 34. Ayet: 1. ve lekad : ve andolsun 2. câe-kum : size geldi 3. yûsufu : Yusuf 4. min : den

Mömin Suresi, 34. Ayet: Ve andolsun ki daha önce Yusuf (A.S) size beyyineler (deliller) ile geldi. Fakat size getirdiği şeyden şüphe içinde olmanız zail olmadı. Hatta (o) helâk olduğu zaman: "Ondan sonra Allah asla başka resûl beas etmez (göndermez)." dediniz. Allah haddi aşan şüphecileri işte böyle dalâlette bırakır....

Mömin Suresi, 34. Ayet: Bundan evvel size beyyinelerle Yusüf gelmişti: o vakıt da onun size getirdiği hakıkatte şekketmiş durmuştunuz, nihayet vefat ettiğinde de bundan sonra Allah aslâ Resul göndermez dediniz! işte müsrif şübheci olanları Allah böyle şaşırtır...

Mömin Suresi, 40. Ayet: Men amile seyyieten fe lâ yuczâ illâ mislehâ, ve men amile sâlihan min zekerin ev unsâ ve huve mu'minun fe ulâike yedhulûnel cennete yurzekûne fîhâ bi gayri hisâb(hisâbin). ...

Mömin Suresi, 40. Ayet: 1. men : kim 2. amile : yaptı, işledi 3. seyyieten : seyyie, günah, kötülük 4. fe : böylece, artık

Mömin Suresi, 40. Ayet: Kim seyyiat (şerr, derecat düşürücü ameller) işlerse mislinden daha fazla cezalandırılmaz. Kadınlardan veya erkeklerden kim amilüssalihat (nefsi ıslâh edici ameller, nefs tezkiyesi) yaparsa işte onlar, (îmânı artan) mü'minlerdir. Onlar, cennete konulacak ve hesapsız rızıklandırılacaktır....

Mömin Suresi, 45. Ayet: Fe vekâhullâhu seyyiâti mâ mekerû ve hâka bi âli fir’avne sûul azâb(azâbi)....

Mömin Suresi, 45. Ayet: 1. fe : böylece 2. vekâ-hu : onu korudu 3. allâhu : Allah 4. seyyiâti : kötülükler

Mömin Suresi, 50. Ayet: Kâlû e ve lem teku te’tîkum rusulukum bil beyyinât(beyyinâti), kâlû belâ, kâlû fed’û, ve mâ duâul kâfirîne illâ fî dalâl(dalâlin). ...

Mömin Suresi, 50. Ayet: 1. kâlû : dediler 2. e ve lem teku : ve olmadı mı 3. te'tî-kum : size geldi 4. rusulu-kum : sizin resûlleriniz

Mömin Suresi, 50. Ayet: (Cehennem bekçileri) dediler ki: "Resûlleriniz, size beyyineler ile gelmediler mi?" "Evet." dediler. (Bekçiler): "Öyleyse siz dua edin (siz yalvarın) dediler." Kâfirlerin duası, sadece dalâlettir (dalâletin içindedir)....

Mömin Suresi, 50. Ayet: Ya size, derler: beyyinelerle Resulleriniz geliyor değilmi idi ki? Evet, derler, öyle ise kendiniz duâ edin derler, kâfirlerin duâsı ise hep çıkmazdadır...

Mömin Suresi, 66. Ayet: Kul innî nuhîtu en a’budellezîne ted’ûne min dûnillâhi lemmâ câeniyel beyyinâtu min rabbî ve umirtu en uslime li rabbil âlemîn(âlemîne). ...

Mömin Suresi, 66. Ayet: 1. kul : de, söyle 2. innî : muhakkak ki ben 3. nuhîtu : nehyedildim, men edildim 4. en a'budu : kul olmak