Axtarış Nəticələri
Ana Səhifə
Surələr
Məallər
Blog
Fəth Suresi, 26. Ayet:
Kafirlər öz qəlblərinə
təkəbbürü
- cahiliyyə
təkəbbürü
nü yerləşdirdikləri zaman Allah Peyğəmbərinə və möminlərə mənəvi rahatlıq verdi və onlara təqva kəlməsini (kəlmeyi-tövhidi) vacib etdi. Bu, ən çox onların haqqı idi və onlar buna layiq idilər. Allah hər şeyi biləndir....
Əraf Suresi, 48. Ayet:
Əraf əhli üzlərindən tanıdıqları adamlara dedilər: “Çoxluğunuz və
təkəbbürü
nüz sizə heç bir fayda vermədi”. onlar dedilər....
Əraf Suresi, 48. Ayet:
Əraf əhli üzlərindən tanıdıqları adamlara müraciət edib: “Sizə nə yığdığınız mal-dövlət, nə də
təkəbbürü
nüz fayda verdi”, - deyəcək....
Fəth Suresi, 26. Ayet:
Kafirlər öz ürəklərində Cahiliyyət
təkəbbürü
təəssübünə qapıldıqları (Hüdeybiyyə sazişinə “bismillahir-rəhmanir-rəhim”, “Muhəmmədun rəsulullah” sözlərini yazmaqdan imtina etdikləri, hicrətin altıncı ilində Muhəmməd əleyhissəlamın Məkkəyə daxil olmasına razılıq vermədikləri) zaman Allah Peyğəmbərinə və möminlərə öz dərgahından arxayınlıq (qəlb rahatlığı, mənəvi möhkəmlik) göndərmiş və onlara təqva gəlməsini (la ilahə illallah, Muhəmmədun rəsulullah” sözünü) xas etmişdi. Onların bu sözə (Məkkə müş...
Cin Suresi, 6. Ayet:
Həqiqətən, (Cahiliyyət dövründə) bəzi insanlar bir para cinlərə pənah aparır, bununla da onların
təkəbbürü
nü (azğınlığını) artırırdılar (cinlər özləri haqqında çox böyük fikirlərə düşürdülər)....
Ənfal Suresi, 31. Ayet:
Bizim kitabın ayələri onlara oxunduqda (inadın və
təkəbbürü
n çoxluğundan) «əlbəttə eşitdik; əgər istəsək biz də bunun kimisini deyərik; bu, qədimlərin əfsanələrindən başqa bir şey deyildir» deyərlər....
Əraf Suresi, 48. Ayet:
Ə'raf əhli simalarından tanıdıqları adamları səsləyərək deyərlər: “Nə topladıqlarınız, nə də
təkəbbürü
nüz sizi xilas etdi!...
Bəqərə Suresi, 206. Ayet:
Ona, "Allahın mühafizəsi altına daxil ol!" deyildiyi zaman da
təkəbbürü
, gücü, onu günah işləməyə sövq edər. Bax beləsinə cəhənnəm kifayətdir. O, necə pis bir yataqdır!...
Casiyə Suresi, 8. Ayet:
O, Allahın ayələrinin özünə oxunduğunu eşidir, sonra da
təkəbbürü
ndən onu sanki eşitmirmiş kimi yenə öz bildiyini edir. Artıq sən ona, ağrılı bir əzabla müjdə ver!...